Ima ih ukupno 18 i svako od njih priča svoju priču: U jednom žive i krilati konji
Na površini nešto većoj od 32.500 hektara, osim okomitih planinskih vrhova Dinarida, kanjona reka i bogatih ekosistema, posebno se izdvajaju takozvane gorske oči. Jezera ledničkog porekla, kojih na Durmitoru ima čak 18
Sa pravom se planina Durmitor, na severozapadu Crne Gore, još od 1952. godine karakteriše kao Nacionalni park.
Područje Nacionalnog parka Durmitor se na Listi svetskog kulturnog i prirodnog nasleđa UNESCO nalazi od 1980. godine, a teritorijalno zauzima područje pet opština i to Žabljak, Šavnik, Plužine, Pljevlja i Mojkovac.
Na površini nešto većoj od 32.500 hektara, osim okomitih planinskih vrhova Dinarida, kanjona reka i bogatih ekosistema, posebno se izdvajaju takozvane gorske oči. Jezera ledničkog porekla, kojih na Durmitoru ima čak 18.
Planinski vrhovi i kanjoni reka
Bobotov kuk, koji se nalazi na 2.523 metra nadmorske visine najviši je na Durmitoru. Mada se ova planina može pohvaliti sa čak 48 planinskih vrhova čija je nadmorska visina veća od dve hiljade metara.
Izuzev ledničkih jezera, koji su postali simbol Durmitora, posebnu lepotu ovom nacionalnom parku daje i kanjon reke Tare na prvom mestu, ali i reka Sušice i Drage, te deo kanjona reke Komarnice.
Lednička jezera kao simbol Durmitora
Mada se Crno jezero najčešće pominje i smatra najatraktivnijim, budući da je i najveće po površini, na Durmitoru se nalazi još 17 takozvanih gorskih očiju.
Udaljeno oko tri kilometra od Žabljaka, Crno jezero je poznato ne samo kao najveće na Durmitoru, nego i kao drugo po veličini u celoj zemlji. Čine ga Malo i Veliko jezero, a nakon topljenja snega ispod njegove površine izbija Čelina, snažno prirodno vrelo vode, koje se zatim uliva u jezero u slapovima. Prosečna dubina Malog jezera je gotovo 50 metara, a Velikog nešto manja od 25 metara.
U nekima od ledničkih jezera stanovnici ovog područja traže spas od kožnih oboljenja, verujući da je jezerska voda posebno lekovita u tom slučaju. Jedno od njih je i Srablje jezero koje dostiže maksimalnu dubinu od 1,5 metara i površinski je najmanje na ovoj planini. Smatra se da je za kožna oboljenja lekovita i voda Barnog jezera.
Prvo po providnosti vode je Veliko škrčko jezero, koje dostiže maksimalnu dubinu od 17,2 metra.
Zahvaljujući izuzetno bogatom živom svetu koji u njemu obitava, Riblje jezero je dobilo takav naziv. Ali tu nije kraj zanimljivostima koje se za njega vezuju. Kako veli narod tog kraja, u njemu žive posebno krupne ribe. Toliko krupne da su italijanski policajci, koji su nekada bili stacionirani u Žabljaku, upravo u Ribljem jezeru upecali ribu koja je bila toliko velika da je zauzela ceo put, od jedne do druge njegove strane.
Mesto na kome žive konji sa krilima
Sam pogled na „gorske oči“ ne može a da ne pobudi znatiželju. A u z nju, nekako prirodno idu i legende i narodna predanja. Jedno od najzanimljivijih vezuje se uz Vražje jezero, za koje se veruje da je kolevka krilatih konja.
U davna vremena, tokom vedrih noći, kada je nebo bilo naročito zvezdano, krilati konj, koji je živeo u ovom jezeru izlazio je da pase. Ali i da pronađe kobilu, sa kojom će tu noć voditi ljubav. Iako je uživao u tom činu, imao je običaj da po njegovom završetku ritne kopitima kobilu u stomak, kako bi bio siguran da ona neće biti oplođena.
Međutim, slučaj je hteo da taj nemili običaj ipak bude prekršen. Iako je krilati konj crvene dlake, koji je živeo tada u Vražjem jezeru, učinio isto kao i inače tokom zvezdanih noći, kobila je ipak oplođena. Kako veli narodno predanje dalje, tada je rođen krilati konj po imenu Jabučilo. Upravo njega je jahao vojvoda Momčilo, koji je začas uspevao da stigne do Durmitora iz Pirlitora. Vražje jezero se nalazi na oko 10 kilometara udaljenosti od Žabljaka, u pravcu Nikšića. Dubine je nešto veće od 10 metara, a smešteno je na 1.411 metara nadmorske visine.
(Ona.rs)