U ovom srpskom gradu na jugu nalazila se Krstasta džamija koja krije strašnu legendu
Na mestu na kome se danas nalazi omanja crkva, koja je posvećena Svetoj Petki, nekada je postojala islamska bogomolja. Kada je grad oslobođen, krajem 19. veka, sve džamije su porušene, pa i Krstasta džamija, koja je bila jedinstvena.
Kako navodi predanje, Krstasta džamija taj naziv duguje pravoslavnom simbolu. Naime, na mestu na kome su Turci odlučili da podignu svoju bogomolju, ranije je postojala crkva, koju su oni porušili. Kada su stigli do minareta, sve je nestajalo. Jednostavno, danju bi gradili, a noću bi neke nevidljive sile sav njihov trudi i rad uništavale.
Tada su se dosetili i u zid minareta utisnuli krst. Po predanju, upravo zbog toga je gradnja napredovala i do rušenja više nije dolazilo, a ta islamska bogomolja dobi naziv Krstasta džamija.
Markovo kale, Vranjska banja i manastir posvećen Prohoru Pčinjskom znamenitosti su u okolini Vranja koje ne treba propustiti.
O Vranju
Grad u kome je rođen čuveni Bora Stanković i nastala njegova “Koštana", Vranje je nadaleko poznato i po izuzetnim gastronomskim specijalitetima. Još krajem 11. veka se ovaj grad pominje u spisima i tokom duge istorije imao je značajnu ulogu, najpre zbog lokacije na kojoj se nalazi.
Oko 50 kilometara deli Vranje i obližnju Republiku Severnu Makedoniju, dok je grad nešto manje od 350 kilometara udaljen od Beograda, a oko 120 kilometara od Niša.
Osim Vizantije, koja je u dva perioda vladala gradom, značajan je i otomanski uticaj, budući da su turske snage tim područjem vladale više od četiri veka. Grad je danas centar Pčinjskog okruga
Najpoznatiji Vranjanac
Mada je i pevač narodne muzike, Staniša Stošić, koji je ostao upamćen najpre po pesmi “Lela Vranjanka” rođen u ovom gradu, nekako se gotovo uvek kao najpoznatiji Vranjanac pominje književnik Bora Stanković.
Rođen je u Vranju, čemu danas svedoči i jedna od najpoznatijih vranjskih atrakcija, dok je u Beogradu proveo veći deo života. Međutim, to ipak nije sprečilo Boru Stankovića da u srpskoj književnosti ostavi najlepše reči o rodnom gradu.
Danas se u Vranju, u Baba Zlatinoj ulici, koja nosi spomen na njegovu baku, nalazi Muzej-kuća Bore Stankovića. U kaldrmisanoj ulici u ovom gradu, posetioci imaju prilike da vide ne samo kako su izgledali mnogi, autentični predmeti iz piščevog života, nego i kako su izgledale vranjske kuće tokom 19. veka.
Znamenitosti Vranja
Oko 30 hiljada eksponata, kako istorijskih, tako i arheoloških i etnoloških, čuva Narodni muzej u Vranju, koji zauzima površinu od oko 400 kvadratnih metara. Da sve bude zanimljivije, salemluk u okviru Pašinog konaka, izgrađenog u drugoj polovini 18. veka je zdanje u kome se ova značajna gradska institucija nalazi.
Ne samo da posetioci mogu videti kako je izgledala spavaća soba početkom minulog veka, nego i kako je izgledao salon, ali i prostorija koja je bila poznata pod nazivom Devojačka soba. Takođe, deo postavke su i nošnje, te autentični predmeti koji su korišćeni u vranjskim kućama krajem 19. i početkom narednog veka.
Kao svojevrstan simbol grada, Beli most u Vranju krije priču o tragičnoj ljubavi srpskog pastira Stojana i ćerke Selim bega, poi menu Ajša. Priča o zabranjenoj ljubavi završila se ubistvom dvoje mladih. U spomen na njihovu ljubav, a po Ajšinoj želji, čijeg je voljenog želeo da ubio njen otac, podignut je Beli most.
Na mestu na kome se most danas nalazi, Selim beg je pošao da ubije Stojana, koji je ljubovao sa njegovom ćerkom. Požrtvovana Ajša stala je ispred svog voljenog, pa je Selim beg prvo ubio nju, a onda i njenog voljenog Stojana. Po drugoj legend, Selim beg je ubio Stojana, a Ajša je, čuvši tu tragičnu vest, presudila sebi.
No bilo kako bilo, Beli most je postao simbol Vranja i spomen jedne tragične ljubavne priče.
(Ona.rs / “Turizamiputovanja” / “TO Vranje” )