Planina koja pamti neolit i Kosovo polje: Mesto gde su se sreli Čučuk Stana i hajduk Veljko

Neraskidive veze između Sokobanje, koja se pominje kao jedno od najstarijih lečilišta u našoj zemlji i planine Ozren čine ovo područje pravom pravcatom prirodnom oazom. Istoimeni park i izletište na Ozrenu su od Sokobanje udaljeni tek nešto manje od pet kilometara, pa ih često i posećuju turisti koji u ovom lečilištu borave.

Upravo tu se nalazi i specijalna bolnica, koja nosi naziv po planini Ozren i u kojoj spas neretko pronalaze ljudi koji se bore sa različitim plućnim oboljenjima.

Preporučujemo

Nedaleko od Specijalne bolnice “Ozren” nalazi se i omanje jezero, koje je formirano na Gradašnici. Tačnije na izvorištu ove omanje reke. Posetiocima izletišta nudi se i mogućnost uživanja u različitim spotrskim aktivnostima, budući da tu, pored ostalog postoje i tereni za mali fudbal i druge sportove.

Iako još uvek nije uređena da bi je znatiželjnici mogli posećivati, poznato je da Ozrenska pećina ima hodnike duge bezmalo šest stotina metara. Zanimljiv je podatak da su tokom istraživanja pet galerija i jedne dvorane ove pećine otkriveni materijalni ostaci, koji ukazuju na to da su još u doba neolita naši preci to područje naseljavali.

Nestvarna priroda Ozrena

Koliko su predeli na ovoj srpskoj planini fantastični dokazuje i to što se jedan od, po mišljenju mnogih ljuibitelja prirode, možda i najlepših vodopada u celoj Srbiji baš na području te planine nalazi.

Tek oko dve stotine metara od jezerceta na Gradašnici nalazi se vodopad Ripaljka, što celokupnom području daje dodatnu dozu atraktivnosti.

Svetinja neobičnog naziva

I dok je mnogima prva asocijacija na Ozren ne pomenuti vodopad, već Kamen ljubavi, gde su se, prema predanju sastajali Čučuk Stana i njen voljeni, hajduk Veljko Petrović, na ovoj planini nadomak Sokobanje nalazi se i manastir posvećen Svetim Arhangelima Gavrilu i Mihailu.

Zbog narodnog predanja koje pominje Jermene kao moguće ktitore hrama, na čijim temeljima je ova crkva i izgrađena, manastir je poznat po kolokvijalnom nazivu Jermenčić. Legenda navodi da su vojnici iz Jermenije pred sam kraj 14. veka bili turski vazali, te da je trebalo da uzmu učešće u Kosovskom boju. Budući da je u pitanju hrišćanski narod i da je trebalo da se bore protiv srpske vojske, to oni odlučuju da u boju ne učestvuju, već da se povuku na teritoriju današnje Srbije.

Za nastanak ove svetinje, koju vernici mogu posetiti samo na dan 26. jula, kada se slavi spomen na Svete Arhangele Gavrila i Mihaila, kojima je i posvećena, prema drugom predanju zaslužni su monasi Sinajiti. Po tom predanju, upravo oni su bili ti koji su ovu svetinju izgradili, a koju to predanje pominje kao zadužbinu srpskog despota Stefana Lazarevića.

(Ona.rs / “Sokobanja.com” / “Sokobanjanadlanu.rs” )