Kraljica Šarlota: Srećan brak sa kraljem poremetila je njegova bolest, ali je ljubav inspirisala mini-seriju

Šarlota je bila britanska kraljica čak 57 godina, od 1761. do 1818. godine, čime nadmašuje sve druge supruge britanskih kraljeva u istoriji.

Supruga kralja Džordža III, bila je nemačkog porekla, pripadnica dinastije Meklenburg-Strelic. Ta je dinastija imala posede na području severne Nemačke, otprilike na pola puta između Berlina i Baltičkog mora.

Udajom za britanskog kralja, Šarloti je veoma porastao značaj. S obzirom na nervnu bolest svog supruga, koji nije bio posve u mogućnosti da obavlja kraljevske dužnosti, Šarlota je bila ta koja je na neki način dobar deo uloge kralja preuzela na sebe. U doba kralja Džordža III, Velika Britanija izgubila je 13 kolonija u Američkom ratu za nezavisnost, a od njih su nastale Sjedinjene Američke Države.

Zanimljivo je da je od 1814. bila čak i kraljica Hanovera, a to nemačko kraljevstvo bilo je u personalnoj uniji s Velikom Britanijom.

Znamenita Bakingemska palata isprva je namenjena upravo kraljici Šarloti, jer je baš za nju tu palatu kupio kralj Džordž III od nasljednika vojvode od Bakingema. Kralj i kraljica ugostili su u Londonu u svoje vreme i mladog Mocarta, pre nego što je širom Evrope postao poznat kao "čudo od deteta".

Zanimljivo je i to da se po kraljici Šarloti zove poznata biljka "Strelitzia reginae", s raskošnim cvetovima. Po njoj se zove i grad Šarlot u američkoj saveznoj državi Severnoj Karolini.

Ona je tokom dužeg vremenskog razdoblja bila kraljica uporedo s poznatom Marijom Antoanetom, kraljicom Francuske. Njih dve su se čak i dopisivale i imale razvijen odnos. Francuska revolucija i svrgavanje kraljevske porodice u Francuskoj navodno su izrazito uznemirili kraljicu Šarlotu.

Bračnu sreću poremetila je kraljeva bolest

Princeza Sofija Šarlota rođena je 1744. godine u palati Mirov u malo poznatoj kneževini Meklenberg-Strelic, u današnoj Nemačkoj. Bila je to idilična lokacija za odrastanje - zamak na jezeru okružen šumom.

Bila je obrazovana i govorila je francuski, a isticala se u muzici. Ono što je bilo ključno za njene izglede za dobar brak, jeste to što je bila prijatnog izgleda, duhovita i dobre naravi.

Sa samo 17 godina, 1761, Šarlot je izabrana za nevestu kralja Džordža III. Lord Harkort, koga je Džordž III poslao da je dovede u Britaniju iz njenog devojačkog doma, opisuje njene "veoma lepe oči", ali komentariše da ona nije "klasična lepotica". Međutim, imala je svoje čari, uključujući bele i ujednačene zube, kako je on opisao.

Kralj i princeza se nisu upoznali pre svadbe, jer za to nije ni bilo vremena, budući da je istoga dana kada je stigla u Britaniju održana ceremonija venčanja.

Prvih 25 godina braka kralj i kraljica su proveli u sreći. Zajedno bi posećivali predstave i koncerte, a kada nisu bili na dvoru, dane su neformalno i opušteno provodili u svojim domovima u Vindzoru i u Kjuu, piše "Historic Royal Palaces".

Zajedno su imali 15 dece i kraljica je bila odgovorna za njihovo rano obrazovanje, zapošljavajući i nadgledajući njihove guvernante i učitelje.

Godine 1789, kada se kralj razboleo, njegovo neprimereno, manično ponašanje je prestrašilo i uznemirilo kraljicu. Njihov odnos nikada nije bio isti i vodili su sve odvojenije živote.

Kraljev prvi napad bolesti 1788. počeo je fizičkim simptomima, a zatim je postajao sve bolesniji.

Šarlot je postala veoma frustrirana zbog naizgled nesposobnih kraljevskih lekara. Verovalo se da se kralj oporavio za nekoliko meseci zbog tretmana koji je uključivao pijavice i hladne kupke. Međutim, njegovi kasniji napadi 1801. i 1804. učinili su ga nasilnim, pa je Šarlota morala da ga izbegava zbog sopstvene bezbednosti.

Smrt u crnoj fotelji

Šarlota je bila među britanskim kraljicama koje su najviše obrazovane. Okružila se ozbiljnim misliocima kao što su botaničari Džozef Benks, Danijel Solander i Džon Lajtfut i geolog Žan Andre de Luk.

U njenom krugu su bile i romanopisac Fani Barni, Elizabet Harkort i Margaret Kevendiš, vojvotkinja od Portlanda, dve žene koje su, poput Šarlote, bile entuzijastične prirode. Bile su deo široke mreže intelektualno nastrojenih žena poznatih kao "Plave čarape".

Kraljičina interesovanja bila su fokusirana na botaniku, katalogizaciju i crtanje izuzetnih biljaka i cveća koje su uzgajane u baštama u Kjuu.

Do 1818. Džordž III je bio toliko bolestan da je bio zatvoren, slep i poremećenog duševnog stanja, u Vindzorskoj palati. Šarlotino zdravlje se toliko pogoršalo da je bila izolovana u palati Kju. Bolovala je od "vodene bolesti", koja izaziva bolno oticanje i eventualno otkazivanje organa.

Pošto nije mogla da putuje, predstojeća venčanja njenih sinova Vilijama, vojvode od Klarensa i Edvarda, vojvode od Kenta, morala su da se održe u Kjuu u dvostrukoj ceremoniji. Oltar je postavljen u salonu Kju palate, a zatim se kraljica povukla u svoju spavaću sobu dok su svatovi uživali u raskošnom obroku u trpezariji pre nego što su otputovali u kolibu kraljice Šarlote na čaj.

Kako se kraljičino stanje pogoršavalo, boravila je uglavnom u svojoj spavaćoj sobi. Kraj je došao u novembru, kada je Šarlota umrla u crnoj fotelji, okružena svojim ćerkama Augustom i Meri i vojvodom od Jorka.

Šarlotin kovčeg stajao je u trpezariji u Kjuu pod baldahinom, osvetljen sa šest sveća u velikim srebrnim svećnjacima, pre nego što je odnesen u zamak Vindzor. Njena kaldrmisana dvorišta bila su prekrivena slamom kako bi se sprečilo da teško bolesni kralj čuje zvuk pogrebne povorke svoje voljene žene.

Crna fotelja od konjske dlake stoji u Kju palati i danas. Posle njene smrti, domaćica palate je izvezla  vrpcu na kojoj je bila zakačena beleška na kojoj je pisalo: "Kraljica Šarlot je umrla u ovoj stolici".

Serija "Bridžerton" i afričko poreklo kraljice Šarlote

Netfliksova serija "Bridžerton: Kraljica Šarlota" osvojila je srca gledaoca odmah nakon premijere koja se desila 4. maja. Ova sapunica prikazuje ljubavni život kraljice Šarlote i kralja Džordža III, sa mnoštvo romantičnih i intimnih scena.

Fikcija je bazirana na istorijskim činjenicama o kraljici Šarloti, a ono što javnost najviše zanima jeste da li je ona zaista bila afričkog porekla, kao što je prikazano u seriji ili je ipak bila samo bela evropljanka.

U seriji, Šarlot (koju naizmenično glume Indija Amarteifio i Golda Rošvel), njena svekrva opisuje kao "veoma crnu" i identifikuje je kao pripadnicu mešane rase.

Ako proguglate kraljicu Šarlotu od Meklenburg-Strelica, brzo ćete naići na istoričara po imenu Mario de Valdes Kokom, objašnjava se u tekstu koji je objavio "Gardijan". On tvrdi da su njene crte lica, kao što se vidi na kraljevskim portretima, bile upadljivo afričke, i tvrdi da su ih zabeležili brojni savremenici. On tvrdi da je kraljica, iako dolazi iz Nemačke, bila direktno poreklom iz "crnog ogranka" portugalske kraljevske porodice, u srodstvu sa Margaritom de Kastro Souza, portugalskom plemkinjom iz 15. veka, koja je bila u srodstvu sa Madraganom, mavarskom ljubavnicom vladara Afonsa III.

Ali Valdes sugeriše da način na koji je kraljica Šarlota prikazana na Remzijevom portretu iz 1762. godine podržava stav da je imala afričke pretke.

Valdes piše: "Od umetnika tog perioda se očekivalo da umanje, omekšaju ili čak izbrišu nepoželjne crte lica subjekta. Ali ser Alan Remzi je bio umetnik odgovoran za većinu slika kraljice i njegovi prikazi kraljice bili su upečatljivo afrički".

Valdesova sugestija je da je Remzi bio borac protiv ropstva koji ne bi potisnuo nijednu "afričku karakteristiku", ali bi ih možda naglasio iz političkih razloga.

- Da budem iskren, ja to ne primećujem. Gledam portret prilično često i nikada mi nije palo na pamet da ona ima bilo kakve afričke crte lica. Zvuči kao da je poreklo tu i nije nemoguće da se to odrazilo na njene crte lica, ali ne mogu da ih vidim - kaže Dezmond Šo-Tejlor, stručnjak kraljičinih slika (radio je za kraljicu Elizabetu II).

Šo-Tejlor kaže da bi poučniji izvor slika kraljice Šarlote mogle biti mnoge njene karikature koje se čuvaju u Britanskom muzeju.

- Niko od njih je ne prikazuje kao Afrikanku, a pretpostavljate da bi je tako prikazali da je bila  očigledno afričkog porekla.

Da li Valdesova teorija konačno utvrđuje da je kraljica Šarlota imala afričke pretke? Teško. A da je imala afričke pretke, da li bi to značilo da bismo lako mogli zaključiti da je crna? To, svakako, zavisi od toga kako definišemo šta je to biti crn. U SAD je mnogo decenija postojalo "pravilo jedne kapi", prema kojem se bilo koja osoba belog izgleda sa bilo kojim procentom "crne krvi" nije smatrala zaista belom, navodi se u Gardijanovom tekstu.

Mnogi istoričari su osporili njegove tvrdnje, ali je bez obzira na nepostojanje utemeljenih istorijskih dokaza, ova priča inspirisala zaplet mini-serije. 

(Ona.rs)

Pošaljite nam Vaše snimke, fotografije i priče na broj telefona +381 64 8939257 (WhatsApp / Viber / Telegram).

Povezane vesti

Ona.rs zadržava sva prava nad sadržajem. Za preuzimanje sadržaja pogledajte uputstva na stranici Uslovi korišćenja.