Kopaonik nije samo poznati skijaški centar, već i jedan od nacionalnih parkova Srbije

Još pre nego što su Rimljani osvojili to područje današnje Srbije, na njemu je kopana ruda srebra uglavnom. Smatra se da upravo odatle i potiče naziv jedne od najpoznatijih i najposećenijih srpskih planina.

Na 2.017 metara nadmorske visine nalazi se Pančićev vrh, koji je i najviši vrh Kopaonika.

Počev od 1981. godine jedan deo ove planine je zaštićen i okarakterisan kao Nacionalni park Kopaonik. U njemu važe unapred određena pravila ponašanja, koja su precizno navedena na zvaničnom sajtu „Npkopaonik“.

Bogata istorija Kopanika

Da Srebrna planina, kako se još naziva, nije samo odlično mesto za skijanje u Srbiji, dokaz je i izuzetno bogata istorija Kopaonika, koja nas vraća još u period pre rimske vladavine. Prvo pominjanje tog naziva zabeleženo je u dokumentu iz 12. veka, a pravi procvat rudarstvo na ovoj planini doživljava u periodu između 13. i 15. veka.

Tokom 19. veka, najpre zahvaljujući interesovanju i angažovanju Josifa Pančića, ali i drugih naučnih radnika iz zemlje i inostranstva, Kopaonik postaje interesantan i zbog izuzetno bogatog biljnog i životinjskog sveta.

Brojni su rezervati prirode na području Nacionalnog parka Kopaonik. Samokovska reka, Jankove bare, Jelak i Kozije Stene tek su neki od ukupno 13 njih. Svi oni su prvog stepena zaštite.

Endemske vrste i bogat živi svet

Osim kopaoničke ljubičice (lat. Viola kopaonikensis), koja se smatra endemskom vrstom, samo na Kopaoniku raste i biljka poznata pod nazivom Pančićeva režuha (lat. Cardamine pancicii) , kao i kopaonička čuvarkuća (lat. Sempervivum kopaonikensis).

Na području Nacionalnog parka Kopaonik mogu se naći i mnoge druge vrste, koje su takođe pod zaštitom, pa je „zabranjeno svako njihovo čupanje, kidanje, sečenje, lomljenje, i na bilo koji način uništavanje i oštećivanje“, navodi „Npkopaonik“.

Treba pomenuti još i to da se četiri biljne vrste, koje su deo Evropske crvene liste ugroženih biljnih i životinjskih vrsta, koje su pod određenim nivoom zaštite, takođe mogu videti na području ovog nacionalnog parka.

Posebno su zanimljive četiri kategorije biljnih vrsta, koje su razvrstane po nivou ugroženosti, a koje rastu na Kopaoniku: ranjive, iščezle, odnosno neodređene, te retke vrste i one u opasnosti da iščeznu.

Koliko je poznato, Colias bacanica Rebel, kako glasi latinski naziv za vrstu dnevnog leptira, svrstava se u reliktne i endemske vrste, a obitava samo na Kopaoniku.

Ukupno je 40 vrsta sisara zabeleženo na području ovog nacionalnog parka i u pitanju su sve autohtone vrste. Jedini izuzetak je vrsta poznata kao Američka ondatra, koja je dolinom Ibra, uz pomoć čoveka, uspela da prodre do ove planine.

Nažalost, jelen, ris, medved i divokoza su četiri vrste sisara koje su tokom prošlog veka istrebljene sa područja Kopaonika, i to pod uticajem ljudi.

Ipak, nsu sve vrste ugrožene, makar što se jelena tiče...

U toku 2016. i 2017. godine na južnim obroncima Nacionalnog parka Kopaonik primećeni su tragovi jelenske divljači, navodi „Npkopaonik“.

(Ona.rs)

Pošaljite nam Vaše snimke, fotografije i priče na broj telefona +381 64 8939257 (WhatsApp / Viber / Telegram).

Povezane vesti

Ona.rs zadržava sva prava nad sadržajem. Za preuzimanje sadržaja pogledajte uputstva na stranici Uslovi korišćenja.