Do 200 metara visoke peščane dine zaslužne su za nastanak ovog blaga u Srbiji: Prizori kao sa razglednice

Foto: Luka Šarac, iz arhive TOS-a, Zagajička brda

Deo Specijalnog rezervata prirode Deliblatska peščara, Zagajička brda sa razlogom oduševljavaju posetioce.

Smeštena na severoistočnom delu peščare, zauzimaju površinu od oko 250 hektara. Iako su poznata pod nazivom Zagajička brda, budući da se nedaleko od sela Zagajica nalaze, zapravo to i nisu brda u klasičnom smislu.

Preporučujemo

Reč je o drevnim peščanim dinama, čija visina dostiže do dve stotine metara i koje su prekrivene šumom, mada ima i delova na kojima preovlađuje tipična stepska vegetacija, navodi „Vikipedija“.

Najviši deo peščare

Zbog visine koju dostižu nekadašnje peščane dine, koje su i zaslužne za formiranje Zagajičkih brda, upravo taj predeo se smatra najvišim na području Deliblatske, odnosno Banatske peščare, kako se još naziva.

Foto: Luka Šarac, iz arhive TOS-a, Zagajička brda

Naročito je zanimljivo posetiti ih s proleća, kada se priroda budi. Obilje zelenih površina čine Zagajička brda gotovo nestvarnim.

Do njih se može stići samo pešice, a deli ih oko 75 kilometara od Beograda. Pogled koji se pruža sa Zagajičkih brda je gotovo istovetno nestvarno lep kao i sama brda. Osim Dunava, mogu se videti i Vršačke planine, ali i južni deo Karpata.

Stepsko područje Vojvodine

Budući da se radi o nekada peščanim dinama, koje su sada prekrivene vegetacijom, što stepskom, što šumskom, to ne bi trebalo da čudi podatak da se na obroncima ovih brda može sresti trska, recimo. I baš zbog karakteristika koje imaju, Zagajička brda su interesantna, budući da svedoče o nekadašnjem izgledu Panonske nizije.

Foto: Tanjug/Jaroslav Pap

Da sve bude još interesantnije, na tlu čitavog Starog kontinenta samo na Zagajičkim brdima može se sresti najveća kolonija slepog kučeta, ali i mnoge druge vrste koje se smatraju zaštićenima.

Osim obeliska, koji se nalazi na tački, koja se smatra najvišom na tom području, tu je i meteorološki stub, koji se koristi sa ciljem merenja brzine vetra. Interesantno je pomenuti da se oko vremena postavljanja ovog obeležja „lome koplja“.

Naime, zidani monolit je postavljen na mestu, na kome se u vreme postojanja Austrougarske carevine nalazila „tačka geodetskog premera“, te se u tom smislu mogu čuti tvrdnje da je podignut u vreme kada je na čelu Carevine bila Marija Terezija. Međutim, kada se uzme u obzir da u postolju samog obeležja postoji armatura izrađena od čelika, sva je prilika da se podignuto ipak kasnije. Najverovatnije pred sam početak Velikog rata.

(Ona.rs)

Pošaljite nam Vaše snimke, fotografije i priče na broj telefona +381 64 8939257 (WhatsApp / Viber / Telegram).

Povezane vesti

Ona.rs zadržava sva prava nad sadržajem. Za preuzimanje sadržaja pogledajte uputstva na stranici Uslovi korišćenja.