Mirna varoš pod bregom: Banatski grad bogat kulturno – istorijskim nasleđem koje ljubomorno čuva i danas

Pitomi banatski grad smešten je na padinama Vršačkih planina i prepoznatljiv je po ostacima kule, koja se nalazi na Vršačkom bregu.

Ipak, to je tek manji deo znamenitosti Vršca, grada za koji je Jovan Sterija Popović, koji je u tom gradu i rođen, jednom prilikom rekao da je “lepa varoš”. Ko god je imao priliku da poseti grad pod Vršačkim bregom, sigurno se u to i u uverio.

Sem Vršačkih planina, grad čini prepoznatljivim i Vršački breg, lokacija na kojoj se mogu videti ostaci kule, podignute u prvim decenijama 15. veka. Pretpostavka je da je Vršačka kula podignuta po nalogu despota Đurđa Brankovića. Na osnovu materijalnih ostataka ustanovljeno je da je poštovan vizantijski stil gradnje, a osim kamena, korišćena je i opeka prilikom gradnje kule.

Zanimljiva gradska arhitektura

Zdanja iz različitih epoha krase ulice ovog banatskog grada i daju im posebnu dozu šarma. Iako uglavnom prednjače ona na kojima su uočljivi barokni i elementi stila secesije, prozori sa kojih su nekada vršačke devojke kibicovale momke, posebno su zanimljivi. I nisu takozvani kibic fensteri obični prozori, budući da “izlaze u prostor”, već mesta na kojima su one u nekim minulim epohama stajale i posmatrale momke, ne bi li odlučile kome će pokloniti svoju pažnju, a kasnije i ljubav.

Kao jedna od najpoznatijih gradskih znamenitosti, Vršački dvor dominira gradskom arhitekturom.

Crkva Svetog Nikole ili Saborna crkva u Vršcu, koja se nedaleko od njega nalazi, datira iz druge polovine 18. veka. Kao posebna zanmljivost u vezi sa ovom svetinjom izdvaja se podatak da se dva platna čuvenog srpskog slikara, Paje Jovanovića tu mogu videti.

U Vršcu postoji i katedrala, prepoznatljiva po dva tornja. Građena u neogotičkom stilu, ova rimokatolička svetinja iz druge polovine 19. veka je posvećena Svetom Gerhardu. Smatra se jednom od najlepših svetinja tog tipa u ovom delu sveta, ističe Dragana Marković u autorskom tekstu za “Serbia.com”.

Priroda u Vršcu i okolini

Ako se ima na umu da je planinski masiv kome pripadaju Vršačke planine najstariji na području Panonske nizije, jasno je zbog čega su vina sa ovog područja tako posebnog ukusa.

Nekada ostrva u Panonskom moru, Vršačke planine danas se mogu pohvaliti posebnim klimatskim karakteristikama. Sve to ih čini pogodnim ne samo za boravak ljudi, nego i za obitavanje biljnih i životinjskih vrsta. Mnoge od njih svrstane se među retke i ugrožene.

Sve to dovelo je do potrebe da se područje Vršačkih planina zaštiti. Počev od 2006. godine one su okarakterisane kao prirodno dobro od posebnog značaja.

Zbog karakterističnih strujanja vazduha i svojevrsne mikro klime koja tu preovlađuje Vršačke planine su okarakterisane i kao vazdušna banja. Osim planinara, rado ih posećuju i ljubitelji slobodnog penjanja i paraglajdinga, ali i drugih ekstremnih aktivnosti.

Danas Gradski park, nekada je bio poznat kao Gradski majur. Zauzima površinu veću od pet hektara i u njemu se sreću mnoge retke biljne vrste, kao i one koje su svrstane među vredne. Okarakterisan je kao “spomenik vrtne arhitekture mešovitog pejzažnog stila” i pod zaštitom je nadležnih institucija.

Ovaj banatski grad može se pohvaliti i jezerom, čija je voda bogata brojnim hranljivim elementima. Od juna do septembra, kada traje sezona kupanja, mnogi stanovnici Vršca i okoline posećuju Gradsko jezero. Tim pre što je voda u njemu u tom periodu prijatnih 25 stepeni Celzijusa.

(Ona.rs / “TO Vršac” )

Pošaljite nam Vaše snimke, fotografije i priče na broj telefona +381 64 8939257 (WhatsApp / Viber / Telegram).

Povezane vesti

Ona.rs zadržava sva prava nad sadržajem. Za preuzimanje sadržaja pogledajte uputstva na stranici Uslovi korišćenja.