Filmska i modna ikona Odri Hepbern: Kao studentkinja bila je član "Otpora", pomažući borbu protiv Nemačke

Na ekranu i van njega, predstavljala je eleganciju, sofisticiranost i ukus

Ona je priznata kao filmska i modna ikona koju je Američki filmski institut rangirao kao treću najveću žensku filmsku legendu klasičnog Holivuda, zbog čega je uvrštena i na Međunarodnu listu najbolje odevenih žena ikada.

Bezvremenski stil i gracioznost glumice i humanitarke Odri Hepbern bili su i ostali legenda bez premca po svom obimu i uticaju. Belgijanka po rođenju, pažnju sveta je privukla ulogom mlade Parižanke u brodvejskoj predstavi "Gigi" i filmskim ostvarenjem buntovne princeze u "Rimskim praznicima". U legendu svetske kinematografije upisala se kao kokni prodavačice cveća jake volje u mjuziklu "Moja lepa dama" i slobodoumne devojke u čuvenom filmu "Doručak kod Tifanija".

Preporučujemo

Na ekranu i van njega, Hepbernova je predstavljala eleganciju, sofisticiranost i ukus. Muza francuskog dizajnera Živanšija bila je jedna od najvećih ikona stila 20. veka, a njen prepoznatljiv izgled - mala crna haljina, prevelike naočare za sunce, podignuta kosa i biseri - ostali su klasik i do danas.

Međutim, ona je oduvek bila mnogo više od zbira njenih brojnih filmskih uloga i prepričanih ljubavnih afera.

Dok je još bila studentkinja baleta tokom Drugog svetskog rata, Hepbern je pomagala holandski "Otpor" u borbi protiv nacista. Kasnije u životu, bila je duboko posvećena ambasadorka dobre volje koja je putovala širom sveta za Međunarodni dečji fond Ujedinjenih nacija (UNICEF).

Pojava Odri Hepbern je među najprepoznatljivijim u savremenom društvu, sa kojima je svet odušeljen i mnogo decenija nakon njene smrti u 63. godini. Neke od njenih najpoznatijih fotografija nisu samo one na kojima je ona mlada, prelepa zvezda, već samouverena, empatična žena koja raširenih ruku pozdravlja decu u okviru humanitarnog rada.

Aristokratsko poreklo i borba protiv nacista 

Odri Hepbern je rođena kao Odri Ketlin Raston 4. maja 1929. godine u Briselu. Tokom Drugog svetskog rata njena majka, holandska baronica Ela Van Hemstra, promenila joj je ime u Eda Van Hemstra kako bi prikrila Odrine britanske korene. Njen otac Džozef Viktor Entoni Raston, rođen od roditelja Engleza i Austrijanaca, promenio je prezime u Hepbern-Raston, kako bi istakao svoje poreklo od engleskog grofa Džejmsa Hepberna. Napustio je porodicu kada je Odri imala svega šest godina.

Hepbernova je kao dete pohađala internat u Engleskoj, ali je tokom Drugog svetskog rata živela u Holandiji koju su okupirali nacisti. Njena majka je počela kao simpatizer nacista, ali kada je Odrin ujak bio zatvoren i ubijen, majka i ćerka su pobegle u obližnji grad i Odrina majka je brzo počela da podržava otpor.

Kada bi se prisećala, godinama kasnije, Hepbernova je znala da opiše da su teškoće tokom rata bile tolike i da je njena porodica bila toliko gladna da su jeli lukovice lala.

Kada je stasala za studije, Hepbernova je služila kao medicinska sestra dobrovoljac u bolnici koja je lečila ranjene savezničke vojnike. Kao student baleta, igrala je plesne predstave kako bi pomogla u prikupljanju sredstava za holandsko podzemlje i ponekad je bila kurir koji je dostavljao poruke "Otpora" i time se pridružila borbi protiv nacista.

Posle Drugog svetskog rata, postala je model i nastavila studije baleta u Amsterdamu i Londonu. Godine 1948. debitovala je na sceni u Londonu kao devojka iz hora u mjuziklu "Visoko zakopčane cipele".

Uspon u svetu filma

Svoju prvu ulogu dobila je u filmu "Jedan divlji zob" iz 1951. godine, kada se pojavila i u filmu "The Lavender Hill Mob" sa Alekom Ginisom u glavnoj ulozi. Međutim, njena prva glavan uloga došla je sa brodvejskom predstavom "Gigi" 1951. godine, po kojem je kasnije snimljen film 1958. sa Lesli Keron u glavnoj ulozi. Ulogu je dobila dok je snimala film u Monte Karlu, kada ju je primetila francuska spisateljica Kolet, koja je želela da baš Hepbernova odigra glavnu ulogu u scenskoj produkciji njenog romana "Gigi". Sa svega 22 godine, Hepbern je glumila u brodvejskom hitu.

Dve godine kasnije mlada glumica dobila je Oskara za ulogu princeze En, lika koji nakratko beži od svojih kraljevskih dužnosti, u hit filmu "Rimski praznici" iz 1953. godine, u kojem je glumila pored Gregori Peka. Nagrade su samo pristizale, pa je tako u svom poslednjem pojavljivanju na brodvejskoj sceni, osvojila Toni za glavnu ulogu u brodvejskoj predstavi "Ondine" iz 1954. godine.

Kolega u predstavi bio joj je glumac Mel Ferer, za koga se udala u Švajcarskoj u septembru te godine.

Te 1954. godine glumila je glavnu žensku ulogu u romantinoj komediji "Sabrina" u kojem se dva brata koja glume Hemfri Bogart i Vilijam Holden, bore za naklonost ćerke šofera svoje bogate porodice. Uloga joj je donela nominaciju za Oskara i aferu sa Holdenom, koja ih je toliko obuzela do te mere da je glumac pristao da ostavi ženu i decu zbog Hepbernove.

Međutim, veza je brzo završena, jer ju je Odri prekinula onog momenta kada je saznala da je Holden godinama ranije bio podvrgnut vazektomiji, a ona je silno želela da ima decu.

Kako navodi magazin "Stacker", nijedno se nije u potpunosti oporavilo od raskida, i oboje su nastavili u svojim životima da nižu afere, a Hepbernova opsesija da ima decu dovela ju je do dva veoma neusklađena braka koja su se završila razvodom.

Stvaranje modne ikone, povreda i rođenje dece

Hepbernova je nastavila svoju karijeru, pa je tako plesala sa Fredom Asterom u filmu "Smešno lice" iz 1957. godine. U istom filmu se pojavljuje čak i njena majka, baronica Van Hemstr, u ulozi pokroviteljice kafića na trotoaru. Zapravo čak i Odrin jorkširski terijer Mister Famous, takođe se pojavljuje u filmu. Istu godinu međutim obležio je kostim čuvenog Iber de Živanšija, koji je dizajnirao njenu garderobu u "Ljubavi popodne" 1957. godine, "Doručak kod Tifanija" 1961. godine, "Šarada" 1963. i mnogim drugim filmovima. Tada se "rodila" i legendarna mala crna haljina koju je nosila u "Doručku kod Tifanija", koja je prodata je na aukciji Christie's 2006. za više od 920.000 dolara.

Hepbernova je uskoro dobila novu nominaciju za Oskara za pojavljivanje u filmskoj verziji "Rata i mira" zajedno sa svojim mužem Melom Fererom, za koga se udala nakon veze sa Holdenom.

Usledio je mračan period. Tokom uloge u vesternu "Unforgiven" iz u režiji Džona Hjustona dok je snimala scenu na konju 1959. godine, Hepbernova je zbačena sa konja, usled čega je povredila leđa. Nekoliko meseci posle ove povrede i oporavka, doživela je i pobačaj.

Njena najveća želja da postane majka ispunila joj se 1960-te kada je dobila prvo dete, Šona. Uprkos još jednom pobačaju tokom trudnoće, sa nekih šest meseci, deset godina kasnije (1970) dobila je još jednog sina - Luku.

Stvaranje legende 

Jedna od najznačajnijih Hepbernovinih filmskih uloga bila je uloga Holi Golajtli u filmu "Doručak kod Tifanija" iz 1961. godine, zasnovana na priči Trumana Kapotea. Iako je glumica danas možda i najpoznatija po toj ulozi, Kapote je uopšte nije hteo u filmu. On je želeo Merilin Monro. Ipak, baš ova uloga donela je Hepbernovoj četvrtu nominaciju za Oskara.

Jedan od najlepših trenutaka filma je čuvena pesma "Moon River" koju je kompozitor Henri Manćini posebno napisao za Odri, dok njen lik pokušava da očarala svog komšiju pisca (kojeg glumi Džordž Pepard). Manćini je rekao da je od svih verzija "Moon River" verzija Odri Hepbern "najveća".

U bogatoj karijeri istakli su se još i filmovi "Dva za put" iz 1967. godine u kojem je glumila sa  Albertom Finijem, kao i "Čekaj do mraka" gde igra sa Alanom Arkinom, za šta je dobila i petu nominaciju za Oskara.

Uskoro je usledio razvod od Mela Ferera 1968. godine, nakon čega se udala za italijanskog psihijatra Andreu Dotija 1969. I taj brak je okonačan 1982, a pratilac Odri Hepbern je od 1980. do njene smrti bio je Robert Volders, holandski glumac koji je nekada bio oženjen sa glumicom Merl Oberon.

Humanitarni rad sa UNICEF-om

Hepbernova je 1989. godine postala ambasador dobre volje UNICEF-a. Tokom svog angažmana ostvarila je više od 50 putovanja u posetu UNICEF-ovim projektima širom sveta. Putovanja, od kojih su mnoga bila i opasna, dovela su zvezdu u zajednice u kojima su živela neka od najugroženije dece na svetu, sve kako bi podigla globalnu svest o brojnim humanitarnim krizama.

Glumica je odbila glavnu ulogu u filmskoj adaptaciji "Dnevnika Ane Frank", rekavši da je prestara za tu ulogu, ali je 1990. godine pristala da vodi naraciju za delove dnevnika uz simfonijsko delo kompozitora Majkla Tilsona Tomasa, na turneji po Sjedinjenim Državama i Engleskoj, čiji su svi prihodi otišli za UNICEF.

Njeno poslednje putovanje za UNICEF bila je misija u Somaliji u septembru 1992. godine, nakon čega se požalila na bolove u stomaku. Dva meseca kasnije dijagnostikovan joj je rak slepog creva. Iste godine u decembru, predsednik SAD Džordž Buš dodelio joj je Predsedničku medalju slobode, u čast njenog rada u UNICEF-u, ali je Odri bila previše bolestan da bi prisustvovala ceremoniji.

Ova legendarna žena preminula je 20. januara 1993. u svom domu u Tolohenazu, u Švajcarskoj, nakon borbe sa rakom. Njena grobnica u Toločenazu je danas glavna turistička atrakcija, koja privlači stotine hiljada posetilaca godišnje. Nakon njene smrti dobila je još dva priznanja - specijalnog Oskara za rad sa UNICEF-om i humanitarnu nagradu Žan Hersholt.

(Ona.rs)