Ime ovog sela se šapuće zbog neprijatnosti: Meštani se zarumene, a druge obuzme napad smeha

Zamislite da vas neko sasvim usput pita gde živite, a vi već u startu znate da će odgovor izazvati čudne poglede, osmehe ili neprijatnu tišinu. U većini slučajeva Italijanima to nije problem - reći Milano, Rim ili Firenca zvuči sasvim uobičajeno. Čak i manja mesta sa složenijim nazivima ne predstavljaju prepreku. Međutim, u Italiji postoji jedno selo čije ime gotovo uvek izazove pogrešne asocijacije.

"Zabranjeno" ime

Reč je o malom mestu koje se nalazi u regiji Toskana, tačnije u provinciji Sijena. Ovo selo je deo opštine Sovicilje i nosi ime koje u italijanskom jeziku zvuči prilično provokativno - Orđa.

Preporučujemo

Iako ime izaziva osmehe i poneku neprijatnost, naročito kod stotinak stanovnika koji tu žive, njegovo poreklo je potpuno bezazleno. Naziv potiče od latinske reči hordeum, što znači ječam, i vezan je za poljoprivrednu prošlost ovog kraja. Ipak, savremene asocijacije su neizbežne, čak i kada saznate da se stanovnici nazivaju "orgini".

Malo selo na brežuljku sa bogatom prošlošću

Orđa je sastavljena od nekoliko kuća razbacanih po brežuljku na oko 250 metara nadmorske visine. Oko godine 1000. na ovom mestu podignut je zamak zbog strateškog položaja, ali je tri veka kasnije razoren u napadu pisanih trupa. Danas su od njega ostali tek tragovi.

Ono što i dalje zaslužuje pažnju jeste crkva Svetog Bartolomeja, koja potiče iz XI veka, iako je tokom narednih vekova više puta temeljno obnavljana.

Muzej koji čuva sećanje na seoski život

Glavni razlog zbog kojeg se danas dolazi u Orđu nema nikakve veze sa njenim imenom. U starom ambaru smešten je etnografski muzej šume i mezadrije, posvećen životu drvoseča, seljaka i ćumurara. Postavka je podeljena u dva dela - prvi govori o šumi, dok drugi prikazuje svakodnevicu ljudi kroz alate, fotografije i arhivsku građu.

Na spratu muzeja nalaze se predmeti koji oslikavaju tradicionalni seoski život i rad na njivama. Većina eksponata potiče iz privatnih zbirki i svedoči o svetu koji je danas gotovo nestao.

Staze kroz prirodu i život nekadašnjih domaćina

Muzej je povezan sa edukativnim centrom koji se nalazi u nekadašnjoj seoskoj školi, na oko 400 metara udaljenosti. Osim toga, područje je ispresecano pešačkim stazama koje vode kroz dolinu Val di Merse i simbolično prate ritam života nekadašnjih seljaka - od obrade zemlje do berbe kestena i sezonskih poslova.

(Ona.rs)