Iako je odgajan u osmanskom duhu, nikada nije zaboravio rodnu zemlju: Darovao je i vrata ovom manastiru

Jedna od možda najsurovijih stranica srpske istorije je i danak u krvi, kako je ustaljeni naziv za otimanje srpske muške dece u periodu osmanske vladavine. Među mnogim srpskim dečacima, koji su silom prilika bili odgajani u osmanskom duhu, jedan se izdvojio.

I ne samo da je postao veliki vezir i odigrao značajnu ulogu u napretku Osmanlija, već je Mehmed paša Sokolović ostao upamćen po dobrom i u srpskoj istoriji.

Razlog zbog koga vrata na srpskom srednjevekovnom manastiru Morača, koji se danas nalazi u Crnoj Gori, imaju toliki značaj nije samo materijal od kojih su izrađena. Istini za volju, slonova kost baš i nije bila uobičajeni materijal u to doba. Ipak, mnogo je značajnije to što je, tada veliki vezir Mehmed paša Sokolović ta vrata darovao ovom srpskom manastiru.

Zadužbina Nemanjića

Prema očuvanom predanju, unuk velikog župana Stefana Nemanje, Stefan Vukanović je u snu video mesto na kome treba da podigne zadužbinu. Njemu se u snu javila slika vodopada Svetigora, koji je danas deo kompleksa manastira Morače i na tom vodopadu je stajala jedna sveća.

Zahvaljujući tom prikazanju, Stefan Vukanović je odlučio da baš na tom mestu podigne manastir. Sin Vukana Nemanjića podigao je manastir Moraču 1252. godine, u vreme kada je upravljao oblašću Zete.

Nekoliko vekova je manastir odolevao, da bi prvi put tokom viševekovne istorije stradao na samom početku 16. veka. U narednih 70 godina je manastir, koji danas teritorijalno pripada kolašinskoj opštini, bio napušten.

U vreme kada je osnovana Pećka patrijaršija zabeleženo je da su mnogi bogatiji ljudi toga doba uzimali učešće u obnavljanju svetinja. Tada je obnovljen i manastir Morača. I ne samo da su iguman toma i knez, po imenu Vukić Vučetić obnovili glavnu manastirsku crkvu, posvećenu prazniku Uspenja Presvete Bogorodice, nego su i izgradili još jednu svetinju. Nju su posvetili Svetom Nikoli. Ova omanja crkva i danas je deo kompleksa Morače.

Još jednom je ova svetinja strdala, ali je u prvim decenijama prošloga veka obnovljena.

Prepoznatljivi vodopad

Deo manastirskog kompleksa, osim konaka i dve svetinje je i vodopad Svetigora. Upravo onaj, na kome je prema predanju, Stefan Vukanović Nemanjić ugledao sveću i shvatio to kao znak od Svevišnjeg da baš tu svoju zadužbinu treba da podigne.

Omanji potok, koji protiče kroz manastirsku portu, zaslužan je za nastanak ovog vodopada, koji je postao znak raspoznavanja manastira Morače. Dalje se voda iz ovog vodopada uliva u istoimenu reku, po kojoj je manastir i dobio naziv.

(Ona.rs / “Sharemontenegro” / “Manastiriusrbiji” )

Pošaljite nam Vaše snimke, fotografije i priče na broj telefona +381 64 8939257 (WhatsApp / Viber / Telegram).

Povezane vesti

Ona.rs zadržava sva prava nad sadržajem. Za preuzimanje sadržaja pogledajte uputstva na stranici Uslovi korišćenja.