Danas nosi drugačiji naziv, ali Dorćolci ipak, ne zaboravljaju češku porodicu po kojoj je prvobitno nazvana

Stanovnici centralnog dela Beograda gotovo nikada ne koriste novi naziv za lokalnu pijacu, koja je počev od perioda nakon završetka Drugog svetskog rata poznata kao Pijaca Skadarlija. Retko kada, da ne kažemo nikada, nećete čuti od nekog Dorćolca da ide na pijacu tog naziva.

Sa ponosom stanovnici “Kruga dvojke” čuvaju uspomenu na porodicu Bajloni, po kojoj je i nazvana prvobitno kvantaška pijaca, koja je na tom mestu postojala još od prvih decenija minulog veka, te je jednostavno nazivaju Bajlonijeva pijaca ili samo Bajloni.

Češka porodica koja je ostavila značajan trag u istoriji Beograda toga doba, pristigla je u Srbiju, reklo bi se pukim slučajem.

Tačnije, kako u knjizi “Uspon Beograda”, navodi Milivoje M. Kostić, trebalo je da ode put Amerike. A onda je sudbina ili puki slučaj, rekli bi oni što ne veruju u sudbinu, odredila da ipak dođu u Beograd. Tačnije, Ignjat Bajloni je svojoj porodici, supruzi i četvorici sinova, želeo da pruži bolji život i zato je obavestio sestru i zeta, koji su živeli u Srbiji o svojo odluci da ode u Ameriku. Ali njegova sestra i zet, Anton Nemec, koji je još jedan uspešni Čeh toga doba, koji je živeo u Beogradu, mislio je sasvim drugačije.

U odgovoru na Ignjatovo pismo o odlasku u Ameriku, napisali su da “nema bolje Amerike nego što je Srbija”.

Preduzimljivi Ignjat

Po zanimanju kožar, Ignjat se sa porodicom doseljava u Beograd i kupuje imanje na Topčiderskom brdu.

Sinove je školovao za različita zanimanja. Jovan, njegov najmlađi sin stradao nakon nezgodnog pada sa konja. Venceslav, koga su Srbi toga doba jednostavno zvali Vasa, bio je najpreduzimljiviji, pa je bio očeva desna ruka. Jakov Bajloni nije za njim zaostajao i izučio je najpre pinterski, odnosno bačvarski zanat, a kasnije je upravljao Malom pivarom, nadomak današnje pijace, dok se Anton osposobio za mlinara.

Iako je svaki bio uspešan u svom poslu, za nastanak pijace u centralnom delu Beograda i njen, još uvek očuvani originalni naziv, makar među stanovnicima tog dela grada, zaslužan je Jakov.

Bajlonijeva pijaca i pivara

Na uglu današnjih ulica Skadarske i Cetinjske, baš u blizini Bajlonijeve pijace, postojala je i Mala pivara, koja je kasnije bila u vlasništvu porodice Bajloni.

Najpre je njeno funkcionsianje bilo ometano, usled nedostatka sirovina, pa je sproveden proces likvidacije preduzeća nazvanog “Prvo pivarsko akcionarsko društvo”.

Tada na scenu stupa Jakov Bajloni, koji je potpisivao menice Jovanu Brabecu, suprugu njegove svastike Antonije.

Kako je vreme odmicalo, a Jovan nije mogao da plati dug, to Mala pivara prelazi u ruke porodice Bajloni, koja je i garantovala menicama.

Budući da je Jakov Bajloni bio izuzetno preduzimljiv, jasno je i zbog čega pivara počinje da napreduje. Najpre ju je proširio, a zatim i modernizovao proizvodnju.

U spomen na tu, prvo malu, a kasnije i jednu modernu pivaru u Beogradu toga doba, pijaca u blizini postaje Bajlonijeva. Iako ne zvanično, taj njen naziv očuvan je do današnjih dana.

(Ona.rs)

Pošaljite nam Vaše snimke, fotografije i priče na broj telefona +381 64 8939257 (WhatsApp / Viber / Telegram).

Povezane vesti

Ona.rs zadržava sva prava nad sadržajem. Za preuzimanje sadržaja pogledajte uputstva na stranici Uslovi korišćenja.