Jedan Miloš je započeo, drugi završio gradnju srpskog manastira u podnožju Cera
Nekoliko puta je manastir Čokešina rušen, ali i ponovo građen
Nedaleko od srpske srednjevekovne svetinje, koju je prema narodnom predanju počeo da gradi niko drugi do Miloš Obilić, tokom Prvog srpskog ustanka odigrao se Boj na Čokešini, kada su se sukobile srpske i turske snage.
Nekoliko puta je manastir Čokešina rušen, ali i ponovo građen.
Delo Miloša Obilića nastavio je vlastelin iz Mačve po imenu Bogdan Čokeša.
Prvobitna crkva, izgrađena pred početak Kosovskog boja, kako navodi narodno predanje, srušena je, da bi na njenom mestu nikla nova svetinja i to u periodu između 1768. i 1788. godine. Ona je postojala sve do Boja na Čokešini.
Gradnja današnje svetinje
Srpski knjaz Miloš Obrenović, zajedno sa bratom Jevremom, smatra se zaslužnim za gradnju današnje crkve manastira Čokešina, navodi „Eparhijasabacka“.
Zbilo se to u periodu između 1820. i 1823. godine.
Nakon još jednog stradanja, tokom Drugog svetskog rata, kada je značajno oštećen, manastir Čokešina je 1962. godine još jednom obnovljen. Najnoviju obnovu manastir doživljava početkom ovoga veka.
Manastir neobičnog naziva
Nešto više od 30 kilometara deli grad Šabac i svetinju, koja je posvećena prazniku Rođenja Presvete Bogorodice. Danas je Čokešina ženski manastir.
Iako postoji mišljenje da je i ova svetinja i selo u kome se nalazi nazvano po Bogdanu Čokeši, mačvanskom vlastelinu koji se smatra zaslužnim za završetak gradnje prvobitnog manastira, postoji još jedno, vrlo zanimljivo predanje o poreklu naziva ovog manastira.
Budući da narodno predanje navodi Miloša Obilića kao ktitora, to se i poreklo naziva Čokešine dovodi u vezu sa njime. Tačnije sa trenutkom kada je njegova majka saznala za sinovljevu pogibiju u Kosovskom boju.
Kada je od glasnika čula za Miloševu pogibiju, prema predanju koje navodi TO Šabac, majka je radnicima uzviknula:
Čok više! Prestajte sa radom!
Ikona poznata pod nazivom Pokrov Presvete Bogorodice Čokešinske, koja je među vernicima naročito cenjena, jedna je od najpoznatijih relikvija ove svetinje.
Uz glavnu manastirsku crkvu je pred sam kraj 19. veka podignut spomen stradalima u Boju na Čokešini, ispod koga se nalaze kosti hrabrih srpskih ustanika. Zasluge za podizanje pet metara visokog kamenog spomenika pripisuju se igumanu Germanu, koji je te 1890. godine bio na čelu manastira.
(Ona.rs)