U gradu na Bistrici je srpski kralj doneo vrlo važnu odluku: Iz „srpskog Carigrada“ je počela Albanska golgota
Kao jedan od najznačajnjih događaja u novijoj istoriji srpskog naroda koji se vezuje za Prizren pominje se onaj koji se zbio s jeseni, sada već daleke 1915. godine
U prvim decenijama 11. veka, u povelji vizantijskog cara po imenu Vasilije Drugi zabeleženo je prvo pominjanje Prizrena. Bio je u to doba grad poznat pod nazivom Prizdrijana.
Istorijski posmatrano, područje na kome se danas nalazi Prizren bilo je naseljeno od davnina. Tačnije još od perioda kasnog neolita, od kada i datiraju arheološki ostaci koji su otkriveni.
Teritorijalno Prizren pripada južnom delu Kosova i Metohije. Nedaleko od grada nalaze se granice sa albanskom i teritorijom Republike Severne Makedonije.
Interesantno je pomenuti da postoji nekoliko tumačenja naziva grada, koji je u istorijskom smislu izuzetno značajan za našu zemlju. Izuzev slovenskog porekla, navodi se i mogućnost da je grad nazvan po persijskim rečima, koje se slobodno prevode kao drevni i zlato.
Grad podno Šar-planine
Izuzev Šar-planine, Prizrensku kotlinu u kojoj se grad nalazi, okružuju i tri planine - Paštrik, Ošljak i Koritnik, kao i brdo Cvilen.
Reka Prizrenska Bistrica, čiji tok područje Prizrena, praktično deli na dva dela, obeležje je grada. Planinska reka, čije je izvorište na obližnjoj Šari nekada je bila poznata i po brojnim vodenicama i vunovlačarama, navodi „Vikipedija“.
Istorijski značajan grad
Još od trenutka kada je upravo Prizren bio centar ustaničke aktivnosti, usmerene protiv vizantijskog cara Mihaila Sedmog, ovaj grad je upisan zlatnim slovima u istoriju srpskog naroda.
U periodu kada je Kraljevinom Srbijom vladao Stefan Prvovenčani, prvi srpski kralj, Prizren teritorijalno ulazi u sastav naše zemlje. Srpski kralj Stefan Dečanski je u Prizrenu izgradio svoju zadužbinu - crkvu posvećenu Svetom Nikoli, koja se nalazila u okviru utvrđenja Višegrad.
Period vladavine kralja Milutina donosi mnogo toga dobrog gradu na Bistrici, budući da je centar trgovine toga doba bio upravo Prizren. Interesantno je pomenuti da je to bio grad u kome je tada i kovan novac.
Ipak, ono što je mnogo značajnije iz nešto kasnijeg istorijskog perioda jesu zadužbine srpskog kralja Milutina i cara Dušana Silnog, crkva Bogorodica Ljeviška i manastir posvećen Svetm Arhangelima.
Upravo od tada i datira krilatica „carski grad Prizren“, budući da su srpski carevi Dušan i Uroš za prestoni grad u nekoliko navrata birali upravo Prizren.
Vladali su Prizrenom i mnogi drugi srpski vladari, da bi kasnije potpao pod tursku vlast, što je u velikoj meri uticalo i na kulturno, ali i na istorijsko nasleđe grada na reci Bistrici.
Kao jedan od najznačajnjih događaja u novijoj istoriji srpskog naroda koji se vezuje za Prizren pominje se onaj koji se zbio s jeseni, sada već daleke 1915. godine. Uz srpskog kralja Petra Prvog Karađorđevića akteri tog događaja su i članovi tadašnje Vlade Kraljevine Srbije. Poslednji put su imali audijenciju kod kralja upravo u Prizrenu. Međutim, to nije događaj koji se smatra najznačajnijim u novijoj istoriji Srbije, a koji se odnosi na Prizren. Zapravo je to trenutak kada je u Prizrenu srpski kralj doneo odluku, koja će u velikoj meri obeležiti istoriju zemlje, a to je da srpska vojska i narod krenu u Albansku golgotu, kako je povlačenje preko Albanije poznato.
Bogato istorijsko i kulturno nasleđe
Utvrđenja Višegrad i Kaljaja, kao i ostaci razrušenog utvrđenja poznatog kao Drvengrad, samo su neki od značajnih lokaliteta u okolini Prizrena.
Mnoge srpske svetinje se takođe nalaze u gradu i njegovoj okolini. Manastirski kompleks Sveti arhangeli, crkva Bogorodice Ljeviške i crkva Svetog Spasa, samo su neke od njih. U centru grada nalazi se i svetinja, koja datira iz 1331. godine i posvećena je Svetom Nikoli.
Islamske bogomolje takođe se mogu videti u Prizrenu. Sinan pašina džamija, koja je smeštena u samom centru grada, svakako je jedna od najpoznatijih. U vreme kada je građena, tokom prvih decenija 17. veka, rušene su hrišćanske bogomolje, a materijal je korišćen upravo za gradnju islamskih. Tako je bilo i sa Sinan pašinom džamijom, u koju je ugrađen materijal sa, tada razrušene pravoslavne crkve Bogorodice Ljeviške, koja je kasnije obnovljena.
Uz minaret Sinan pašine džamije, crkvu Bogorodice Ljeviške i reku prizrensku Bistricu, Kameni most je još jedan od simbola Prizrena. Nekada je u „srpskom Carigradu“, kako je Prizren još nazivan, postojala i Bogoslovija, koju je u svom rodnom gradu osnovao Sima Andrejević Igumanog 1. oktobra 1871. godine.
Još jedna zanimljivost se vezuje za ovaj grad. Jedan od tri najvećih turskih hamama u našoj zemlji nalazi se upravo u Prizrenu.
(Ona.rs)