Na mestu nekadašnje svetinje su dva monaha podigla manastir: Hilandar je jedini srpski manastir na Svetoj Gori

Ne samo da je manastir Hilandar na području Atosa, odnosno Svete Gore, trećeg „prsta“ poluostrva Halkidiki, jedini sprski manastir, nego spada i u red najznačajnijih.

Među svim manastirima Svete Gore na visokom, četvrtom mestu po značaju nalazi upravo ovaj manastir.

Mnogi srpski vladari su u svoje doba obilato darivali ovu svetinju, dok je 1320. godine kralj Milutin u ovom manastiru podigao crkvu, koja je posvećena prazniku Vavedenja Presvete Bogorodice.

Dva monaha podižu manastir

Poznato je da se Stefan Nemanja, rodonačelnik dinastije Nemanjića nakon povlačenja sa prestola srednjevekovne Srbije, zamonašio, kojom prilikom je dobio monaško ime Simeon.

Budući da se njegov najmlađi sin Rastko takođe ranije zamonašio, to otac odlučuje da mu se pridruži. I sudbina ga dovodi na Svetu Goru.

Upravo tamo, na ruševinama nekadašnje svetinje, za koju se smatra da ju je podigao Georgije Hilandarios, dvojica monaha, Simeon i Sava, podiži svetinju, koja će imati značajan uticaj na istoriju srpskog naroda.

Nije dugo Simeon imao prilike da uživa u lepoti i miru Hilandara, budući da se upokojio samo godinu dana nakon završetka izgradnje manastira.

Na mestu na kome je predao dušu Svevišnjem, prema očuvanom predanju, iznikla je loza. Zbilo se to nedaleko od bunara Svetog Save. Plodove loze koja je posle smrti monaha Simeona nikla na tom mestu mnogi vernici smatraju čudotvornim.

Bogata riznica manastira Hilandar

Brojni srpski vladari su tokom minulih vekova vodili računa o ovoj svetinji, te je darovali, što je dovelo i do toga da se u manastirskoj riznici čuvaju neke od najznačajnijih ikona i relikvija.

Među njima je ikona Bogorodice Putevoditeljke, najstarija. Ikona Bogorodice Odigitrije datira s kraja 13. veka i rađena je u mozaiku.

Iako se u riznici jedine srpske svetinje na Atosu nalaze i druge relikvije, postoji i jedna koja se često izdvaja kao najzanimljivija. U pitanju je čaša izrađena od slonovače, koja je pripadala srpskom caru Dušanu.

Kao jedna od najinteresantnijih činjenica o ovoj srpskoj svetinji pominje se i tipik, po kome žive hilandarski monasi. Zapravo je u pitanju takozvano zakonopravilo, odnosno pravila koja je osmnislio jedan od osnivača Hilandara, tada monah Sava Nemanjić.

S obzirom na to da je manastir Hilandar za posete dostupan samo muškarcima, a uz prethodnu najavu i dozvolu, žene mogu posetiti jedan od metoha, odnosno hilandarskih poseda. Osim manastira Kakovo, to su i manastiri Kalamarja i Kumica.

(Ona.rs / „Hilandar.org“ / „Kadkakozasto“)

Pošaljite nam Vaše snimke, fotografije i priče na broj telefona +381 64 8939257 (WhatsApp / Viber / Telegram).

Povezane vesti

Ona.rs zadržava sva prava nad sadržajem. Za preuzimanje sadržaja pogledajte uputstva na stranici Uslovi korišćenja.