Mnoge freske ovog srpskog manastira su interesantne, ali se jedna među njima izdvaja
Smatra se da je manastir izgrađen u drugoj polovini 13. veka, a ktitor je zamislio ovu svetinju kao mesto na kome će počivati njegovi zemni ostaci
Prema reči sopot, koja potiče iz staroslovenskog jezika i koja je korišćena da označi izvor, nazvan je i srpski srednjovekovni manastir, koji se danas nalazi u blizini Novog Pazara.
Srpski kralj Uroš Prvi podigao je manastir Sopoćane kao svoju zadužbinu, a glavnu manastirsku crkvu posvetio Svetoj Trojici.
Smatra se da je manastir izgrađen u drugoj polovini 13. veka, a ktitor je zamislio ovu svetinju kao mesto na kome će počivati njegovi zemni ostaci. Prema prvobitnoj ideji, kako navodi “Zaduzbine-nemanjica”, u manastiru je trebalo da budu sahranjeni i ljudi koji su za života bili odani srpskom kralju.
Po ugledu na Žiču
Arhitektura manastira Sopoćani, zadužbine unuka Stefana Nemanje i sina prvog srpskog kralja, Stefana Prvovenčanog, u velikoj meri podseća na srpski srednjovekovni manastir Žiču.
Istini za volju, visina i veličina ove svetinje ipak su upadljivo nadmašili manastir po ugledu na koji je izgrađena.
Ovo, u najmanju ruku monumentalno zdanje, primer je raške škole srpske arhitekture. Jednobrodnu građevinu, pored ostalog, karakteriše i vrlo prostran naos, a njena unutrašnjost je odlično osvetljena. Posebno su interesantni klesani radovi na prozorima hrama, ali i u unutrašnjosti.
Izuzev glavne manastirske crkve, u okviru kompleksa se nalaze i četiri kapele, posvećene Svetom Nikoli, Svetom Đorđu, Svetom Simeonu Nemanji i Svetom Stefanu.
Portreti Nemanjića
Iako je i samo zdanje interesantno u arhitektonskom smislu, kada su u pitanju Sopoćani, posebnu pažnju privlače ikone i freske u ovoj svetinji.
Izuzev ktitora manastira i njegove supruge, kraljice Jelene Anžujske, na freskama se mogu videti prikazi i drugih članova dinastije Nemanjića.
Takođe, Sopoćani su jedna od retkih svetinja u kojoj je prikazan i srpski car Dušan Silni, iako je poznato da on nije kanonizovan. Na fresci u ovom manastiru se može videti srpski car sa porodicom, suprugom Jelenom i njihovim sinom Urošem Drugim, navodi “Manastiriusrbiji”, budući da je i ovaj srpski vladar uzeo učešće u obnovi manastira.
I koliko god je neosporno fascinantno freskoslikarstvo manastira Sopoćani, jedna freska se posebno izdvaja, budući da zauzima površinu od čak 40 kvadrata. U pitanju je kompozicija na kojoj je predstavljeno Uspenje Presvete Bogorodice, koja se nalazi na zapadnom zidu glavne crkve manastira Sopoćani.
Uz to, zahvaljujući činjenici da je kralj Uroš doveo najbolje slikare toga doba iz Carigrada, te da su oni koristili u to vreme najkvalitetnije boje, to su mnoge freske u ovom manastiru dobro očuvane do današnjih dana.
(Ona.rs)