Jedno od najstarijih naselja na evropskom tlu poznato je po fascinantnom jezeru i nestvarno lepim biserima

Čitav kraj oko Ohridskog jezera, sa opravdanim razlogom privukao je i privlači pažnju mnogih turista iz celog sveta.

Osim zbog izuzetnog bogatstva živog sveta i to najpre zbog prisustva nekih od endemskih vrsta, koje potiču još iz doba terciraja, ali i istoimenog grada, za koji se veruje da je jedno od najstarijih naselja na evropskom tlu, Ohridski kraj je još od 1979. godine uvršten na UNESCO-vu listu svetske kulturne baštine.

Preporučujemo

Sam grad Ohrid je nastao još tokom sedmog, a menjan je i dograđivan sve do 19. veka.

Budući da tu postoje i ostaci sojenica iz doba praistorije, ali i bogato sakralno nasleđe, jasno je zbog čega se baš taj grad, koji se danas nalazi na području Republike Severne Makedonije i smatra jednim od najstarijih ljudskih naseobina Starog kontinenta.

Pitoreskni grad na obali jezera

Često se Ohrid pominje kao pravi pravcati prirodni biser cele zemlje, jer je osim po fenomenalnoj prirodi i odlično očuvanom arhitektonskom nasleđu, ovaj pitoreskni grad na obali jezera nadaleko je čuven i po bsierima koji se tu izrađuju i dan danas.

Kao jedan od svojevrsnih simbola i grada i istoimenog jezera na čijim se obalama nalazi, pominje se crkva posvećena Svetom Jovanu. Datira još iz 13. veka i ponosno stražatri na litici iznad jezera, čuvajući bogato nasleđe oličeno u brojnim ikonama i freskama.

U samom južnom delu jezera nalazi se još jedan biser sakralne arhitekture tog kraja. Manastir posvećen Svetom Naumu zanimljiv je i zato što je u njemu svetac, koji je bio jedan od učenika Svetih Ćirila i Metodija, sahranjen.

I naravno, biseri

Jednostavno se ne mogu pomenuti ni Ohrid ni Ohridsko jezero, a da se ne pomenu i čuveni biseri, po kojima je taj kraj poznat.

Iako ribari tog kraja nisu baš naročito cenili ribu, koju su nazivali plaštica, jedan ruski emigrant koji je u prvim decenijama minulog veka tu živeo, otkrio im je tajnu, po kojoj će čitav kraj i danas biti poznat u svetu.

Istini za volju, njemu se ne zna ime, ali se zna da je pre dolaska u taj kraj živeo na obalama Bajkalskog jezera u Rusiji i da se, zajedno sa članovima porodice, bavio zanimljivim zanatom. Od krljušti te ribe je spravljao bisere. I da sve bude još zanimljivije, pominje se podatak da ta vrsta ribe obitava samo u dva jezera, Bajkalskom i Ohridskom.

Kasnije je članovima dve ohridske porodice preneo tajnu izrade bisera od krljušti te ribe. I sve ostalo je istorija koja traje do današnjih dana.

Ukratko, nakon što se prirodni biser iz školjke ostrige pažljivo i značaki obradi, koristi se krljušt plaštice, ne bi li dobio onaj specifični sjaj. No, iako je to u osnovi proces izrade ohridskih bisera, istina je da tajnu njihove izrade do današnjih dana čuvaju članovi dve porodice, kojima je ruski emigrant pre više od jednog veka tu tajnu i otkrio.

(Ona.rs / „Lot.com“ / „Ohridpearlsserbia“ )