Podno masivnih Prokletija, skrila se jedna od najznačajnijih srpskih svetinja

S razlogom je Sveti kralj Stefan Dečanski odabrao baš mesto podno masivnih Prokletija za svoju zadužbinu.

Manastir Hrista Spasa izgrađen je uz reku Bistricu, a smatra se jednim od najfascinantnijih srpskih srednjevekovnih manastira, najpre zbog zanimljive arhitekture.

Visoki Dečani uvršteni su na UNESCO-vu listu. Zdanje je izgrađeno u romaničkom stilu arhitekture, uz obilje gotičkih elemenata. Ono što je posebno interesantno kada je u pitanju ova svetinja jesu freske. Ima ih više od hiljadu i izrađene su u srpsko-vizantijskom stilu.

Kratak osvrt na istoriju manastira

Na potezu između carskog grada Prizrena i Peći, u kojoj je stolovao nekada srpski patrijarh, kralj Stefan Dečanski pronašao je mesto za svoju zadužbinu.

Kako je navedeno na zvaničnom sajtu manastira Visoki Dečani, manastir je podignut baš na mestu koje je u svoje vreme za gradnju svetinje odabrao još Sveti Sava. Na samom rubu plodne Metohijske doline, okružene vitkim borovima i stablima kestena, istovremeno zaštićen moćnim Prokletijama, nalazi se ovaj srpski srednjevekovni manastir.

Iako je ovu svetinju gradio fra Vita iz Kotora, on je vrlo vešto kombinovao raški stil gradnje sa pravoslavnim elementima. Budući vešt klesar, ovaj Kotoranin samtra se zaslužnim i za romaničke elemente na Visokim Dečanima.

Unutrašnjost manastira tek je posebna priča. Izuzev tesanog kamena, korišćeno je i zlato, ali i drugi materijali koji su u ono vreme važili za skupocene.

Ukupno je osam godina trajala gradnja Visokih Dečana, o čemu svedoči natpis koji se nalazi iznad južnog portala glavne manastirske crkve. Napisan na starosrpskom jeziku, ovaj natpis svedoči da je do 1335. godine trajala gradnja svetinje, navodi „Decani.org“.

Iako ktitor nije dočekao da vidi svu lepotu svoje zadužbine, telo srpskog kralja preneto je u Dečane nedugo po završetku gradnje. Kraljev sin, car Dušan Silni potom se pobrinuo da manastir bude završen.

Ono što je posebno fascinantno jeste da su kraljeve mošti potpuno očuvane i miomirisne, a celivanje svetih moštiju pružalo je utehu i pomoć mnogim vernicima.

I dan-danas, telo kralja Stefana Dečanskog potpuno je neoštećeno. Počiva u kivotu ispred ikonostasa dečanske crkve, a vernici tvrde da svedoče brojnim čudima.

I mada su turske snage rušile ovu svetinju, mnogi srpski vladari su je obnavljali. Stradali su i monasi manastira, da bi od juna 1999. godine Visoki Dečani bili stavljeni pod zaštitu snaga KFOR-a, i to od italijanskih vojnika.

Milošev konak u Dečanima

Zahvaljujući najpre igumanu Teofilu, koji je postavljen na to mesto 1819. godine i njegovom trudi i radu, ali i finansijskim sredstvima koja je uspeo da obezbedi, izgrađen je jedan od konaka. Budući da je i srpski knez Miloš dao određeni novčani prilog za taj poduhvat, to on nosi takav naziv.

U sklopu manastirskog kompleksa nalaze se i Leontijev i Prizrenski konak, ali i Arhimandritija, trpezarija i kula - kapija, te isposnice.

Brojne ikone izrađene u periodu između 14. i 19. veka, ali i izuzetno značajna rukopisna zbirka, te brojna dokumenta ne samo na srpskom, već i na grčkom i turskom jeziku, tek su deo bogate riznice manastira Visoki Dečani. I upravo zbog negovanja i neprekidnog dopunjavanja, dečanska riznica smatra se najvećom u čitavoj Srpskoj pravoslavnoj crkvi.

(Ona.rs)

Pošaljite nam Vaše snimke, fotografije i priče na broj telefona +381 64 8939257 (WhatsApp / Viber / Telegram).

Povezane vesti

Ona.rs zadržava sva prava nad sadržajem. Za preuzimanje sadržaja pogledajte uputstva na stranici Uslovi korišćenja.