Na mestu nekadašnje svetinje su sestrići srpskog cara izgradili zadužbinu i posvetili je Svetom Đorđu

Smatra se da je na mestu, na kome su braća Dejanović, inače sestriči srpskog cara Dušana Silnog, izgradili manastir posvećen Svetom velikomučeniku Georgiju tokom 11. veka, ranije bila svetinja. Tri veka docnije, na obali Temštice, u blizini Pirota niče manastir Temska.

U vreme kada je srpskom despotovinom vladao Stefan Lazarević, baš na tom mestu postojalo je utvrđenje. Naziv tog utvrđenja je bio Temac, te se smatra da otuda i počinje naziv ove svetinje.

Ipak, prvobitna svetinja je tokom narednog perioda porušena, da bi današnji manastir bio podignut tokom 16. veka. Nije poznato, pak ko ga je tada izgradio.

Danas se u ovom ženskom manastiru nedaleko od Stare planine izrađuju prirodni melemi, koji pomažu ljudima da se bore protiv psorijaze, ali i drugih oboljenja.

Bogata istorija manastira

Po strukturi, osnova glavne crkve manastira Temska ima upisani krst, a kube sa osam strana nose lukovi. Zbog specifične osnove, crkva posvećena Svetom velikomučeniku Georgiju, u narodu poznatom kao Sveti Đorđe, važi za jednu od najstarijih crkava koje su građene na takav način.

Poznato je da je u drugoj polovini 16. veka prvi put današnja svetinja živopisana. Takođe se zna i da je iguman po imenu Zaharije za to zaslužan.

Budući da u samoj crkvi postoji i natpis, koji svedoči o tome da je 1654. godine izgrađena i manastirska priprata. Iste te godine je crkvena priprata i oslikana.

Obnova manastira

Istorija manastira Temska beleži i podatak da je pred sam kraj 17. veka ugarska vojska opljačkala ovu svetinju. I tu se ugarski vojnici nisu zaustavili, već su i tadašnje monahe Temske proterali.

Tek koju godinu kasnije, vladika sofijski po imenu Teoklit dolazi u posetu manastiru. Upravo zahvaljujući njemu i dolazi do obnove manastira Temska.

Naime, sofijski vladika tada daje blagoslov za dolazak igumana Partenija u ovaj manastir. Pomenuti iguman rođen je u selu Temska, a sa njegovim dolaskom dolazi do značajnog napretka ove svetinje.

Ne samo da je iguman Partenije obnovio glavnu manastirsku crkvu, nego je podigao manastirske konake i izgradio česmu. Početkom narednog je manastir Temska osvećen, a iguman je u njemu živeo sve do 1726. godine. Upravo je tu i danas njegovo večno počivalište.

Kasnije su i turski vojnici značajno oštetili manastir, koji je zapusteo do 1836. godine, kada u njega dolazi Kesarije, iguman svetogorskog manastira Hilandar.

Severno od glavne manastirske crkve sahranjen je i Kesarije, koji je čak četiri decenije živeo u ovoj svetinji. Nažalost, "Čerkezi i Arnauti" su mu oduzeli život 1876. godine, kojom prilikom su i spalili deo manastirskog kompleksa.

Još jednom je manastir Temska obnovljen i to u drugoj polovini 19. veka, da bi kao ženski manastir počeo da funkcioniše od 1924.. godine. Tek koju deceniju kasnije, na dan 8. marta 1924. godine je ova svetinja okarakterisana kao kulturno dobro od velikog značaja i kao takva je zaštićena od strane nadležnih državnih institucija.

(Ona.rs / „Eparhijaniska“ / „Manastiriusrbiji“ )

Pošaljite nam Vaše snimke, fotografije i priče na broj telefona +381 64 8939257 (WhatsApp / Viber / Telegram).

Povezane vesti

Ona.rs zadržava sva prava nad sadržajem. Za preuzimanje sadržaja pogledajte uputstva na stranici Uslovi korišćenja.