U senci Mauricijusa nalazi se jedno od najudaljenijih naseljenih ostrva na svetu
Prvi put se u istoriji pominje 1528. godine, kada su na ostrvo pristigli i prvi brodovi
Malo ostrvo vulkanskog porekla, udaljeno oko 600 kilometara od mnogo poznatijeg Mauricijusa, pravi je svet za sebe. Važi za jedno od najudaljenijih ostrva, koja su naseljena.
Upravo je pozicioniranost, odnosno izlovanost koja ga prati doprinela da ostrvo Rodrigez bude zaštićeno od savremenog sveta i očuva svoju autentičnost.
Prvi put se u istoriji pominje 1528. godine, kada su na ostrvo pristigli i prvi brodovi. Do tada nije poznato da je bilo ko živeo tu. Ako i jeste, to je uglavnom bila posada nekog broda i to mahom u kratkom vremenskom periodu.
Krajem 17. veka Fransoa Leguat stiže sa sedmoricom hugenota na ostrvo Rodrigez. Upravo tu su pronašli mesto za beg od progona Vlade Francuske. Dve godine su oni živeli u koloniji, koju su formirali na ovom ostrvu, poznatom u to vreme po džinovskim kornjačama, koje je Leguat i opisao u svom izveštaju iz tog perioda. Shvativši da ne mogu živeti i na tako udaljenom mestu i bez žena, oni napuštaju ostrvo.
U današnje vreme, udaljenost ostrva Rodrigez vrlo je značajna za njegov šarm. U periodu pre početka pandemije, gotovo 1,5 miliona turista je u toku svake godine posećivalo Mauricijus. Međutim, tek oko 90.000 njih putovalo je na Rodrigez. Upravo su oni imali priliku jedini da otkriju ostrvo, koje je autentično.
Na ostrvu nema gužve. Ništa nije ubrzano i kriminal gotovo da i ne postoji.
- Rodrigez je veoma bezbedno mesto. Kad god je toplo, što je vrlo često, spavamo sa otvorenim vratima – izjavila je za BBC Fransoaz Baptist, jedna od najpoznatijih kuvara na Mauricijusu, koja na ostrvu Rodrigez živi 54 godine.
Delimično je za to zaslužna izolovanost, ali i činjenica da na ostrvu živi tek oko 45.000 stanovnika. Većina njih su potomci afričkih robova i evropskih doseljenika, pa i njihova tradicija predstavlja mešavinu tih kultura.
- Sega ples nasledili smo iz Afrike, popodnevni čaj iz Engleske, a peciva od Francuza – objasnila je Fransoaz, dok je njen suprug dodao da je Rodrigez zapravo selo, u kome svako poznaje svakoga.
Čak i glavna luka na ostrvu oživljava samo povremeno. Obično kada brod stigne u luku i kada se održava glavna subotnja pijaca na ostrvu Rodrigez. Širom ostrva može se uživati u brojnim zanimljivim mestima. Ili u zalasku sunca na nekoj od mirnih, usamljenih plaža ili u prirodnim lepotama, u gotovo svakom delu ostrva.
Rezervat Fransoa Leguat nalazi se na zapadnoj strani ostrva. Interesantan je najpre zbog cilja koji su vođe tog projekta definisale. Upravo taj deo ostrva imaju želju da obnove tako da podseća na Rodrigez iz 17. veka, a pre nego što su došli prvi stalni stanovnici. Zato su tu doveli čuvene džinovske kornjače i posadili više od 100 hiljada stabala autohtonih vrsta.
Lovljenje i pripremanje hobotnice predstavlja tradiciju na ovom udaljenom ostrvu, pa ne čudi što mnogi stanovnici ostrva Rodrigez gotovo svakodnevno imaju i to jelo na stolu.
(Ona.rs)