U blizini arheološkog nalazišta je srpski manastir koji prati poznata legenda

Vreme čitanja: oko 2 min.

Nastanak Rukumije je zapravo opisan u srpskoj narodnoj pesmi, čiji je naslov „Bog nikom dužan ne ostaje“

Vrlo zanimljivo predanje vezuje se za nastanak manastira koji se nalazi na putu koji spaja Drmno i Kostolac, u blizini Požarevca. Zapravo se manastir Rukumija nalazi na području sela Bradarac, i smatra se da je podignut tokom 14. veka, mada se ne zna sa sigurnošću ko ga je podigao.

Iako iz 1733. godine, kako navodi „Vikipedija“, potiče prvi opis ove svetinje, koji je dao Maksim Ratković, nastanak Rukumije je zapravo opisan u srpskoj narodnoj pesmi, čiji je naslov „Bog nikom dužan ne ostaje“.

Nevino optužena devojka

U pomenutoj narodnoj pesmi je opisan događaj koji je doveo do stradanja devojke po imenu Jelica, koju je snaja nepravedno optužila. Surovo kažnjena, mlada Jelica biva praktično rastrgnuta, budući da je kazna podrazumevala da je stave „konju na repove“, odnosno da treba da bude praktično razapeta dok je vuku konji.

Prema narodnom predanju, koje se oslanja na pomenutu pesmu, stradanje ove nevine devojke dovelo do stvaranja četiri manastira, koji su podignuti baš na mestima, na kojima su pali devojčini delovi tela. Upravo na mestu na kome je pala njena ruka, po predanju, nastao je i manastir Rukumija.

Pretpostavke o ktitoru

Nije mali broj manastira u našoj zemlji o kojima ne postoje precizni podaci, koji bi mogli da potvrde ko je svetinju podigao, što isto važi i za Rukumiju. Ipak, postoje pretostavke o tome čija je zadužbina ovaj srednjevekovni manastir.

Prema jednoj od njih, zaslužan za gradnju ovog manastira bio je srpski knez Lazar Hrebeljanović, dok je prisutna i teorija da je zapravo Rukumija podignuta u periodu kada su Srbijom vladali ili Milutin ili Dragutin Nemanjić, navodi „Manastiriusrbiji“.

Zanimljivo je pomenuti da je prisutna još jedna teorija o nastanku ove svetinje, a koja se vezuje za period kada su tim područjem vladali Rimljani, budući da se antički grad Viminacijum, koji je danas značajno arheološko nalazište u tom delu naše zemlje, nalazio na par kilometara udaljenosti.

Kako je vreme odmicalo, tako je Rukumija bila paljena od turske ruke, ali i obnavljana, da bi tek 1953. godine ova svetinja uspela da povrati status manastira, posle čega i postaje ženski manastir.

(Ona.rs)