Ovaj manastir u pitomom vojvođanskom naselju utočište je mnogim zavisnicima: Vezuje se za Nemanjiće

I ne samo zato što je na njegovom čelu nekada bio sadašnji patrijarh Srpske pravoslavne crkve, već i zato što u njemu spas mogu da potraže, ali i pronađu zavisnici od narkotika

Nedaleko od Novog Sada, u istoimenom vojvođanskom selu nalazi se Kovilj, manastir koji je po mnogo čemu interesantan.

I ne samo zato što je na njegovom čelu nekada bio sadašnji patrijarh Srpske pravoslavne crkve, već i zato što u njemu spas mogu da potraže, ali i pronađu zavisnici od narkotika.

Preporučujemo

Iako nema pouzdanih podataka o tome ko je izgradio manastir Kovilj, postoji predanje, koje se vezuje za Nemanjiće. Tačnije za prvog srpskog kralja, Stefana Prvovenčanog i brata mu Rastka, u monaštvu nazvanog Sava.

Upravo je Rastko kumovao pomirenju svog brata, kralja tadašnje Srbije i Andrije, koji je u to doba vladao ugarskom teritorijom. Kako navodi „Manastiriusrbiji“, na mestu na kome je do njihovog pomirenja došlo, prema tom predanju, nikao je manastir Kovilj.

Metoh značajnih manastira

I mada prvobitna crkva nije do današnjih dana očuvana, smatra se da je manastir u selu Kovilj funkcionisao kao metoh, odnosno posed manastira Žiče. Razlog za to je dolazak žičkih monaha u manastir Kovilj nedugo nakon izgradnje.

Takođe postoji i dokument, poznat kao „Minhenski psaltir“, u kome se Kovilj pominje kao metoh. Ali ne Žiče, već manastira Privina Glava. Pomenuti dokument datira iz 14. veka.

No, bilo kako bilo, zna se da današnja svetinja datira iz 18. veka. Mada i o tome postoje donekle oprečni podaci, prosto zato što ima dokumenata na osnovu kojih se može zaključiti da je srpski srednjovekovni manastir Kovilj ipak izgrađen koji vek ranije.

Istorija ove svetinje bila je u najmanju ruku burna. Nekoliko puta je Kovilj rušen i skrnavljen, ali i obnavljan.

Pomoć zavisnicima

Institucija koja vodi računa o ovoj svetinji danas je Zavod za zaštitu spomenika kulture Grada Novog Sada, budući da je manastir Kovilj okarakterisan kao spomenik kulture, navodi „Vikipedija“.

U okviru besplatnog projekta „Zemlja živih“, koji počev od 2004. godine sprovodi upravo ovaj srpski srednjovekovni manastir, mnogi mladi ljudi koji se bore sa zavisnošću od narkotika, mogu da u ovoj svetinji potraže i dobiju pomoć.

Tokom perioda od jedne do tri godine, koliko borave u manastiru, štićenici učestvuju u različitim aktivnostima i obavljaju određene poslove, dok istovremeno leče i svoje telo, ali i svoj duh.

Budući da je projekat brzo zaživeo, to su dve godine docnije, ali i koju godinu kasnije, otvoreni objekti za smeštaj zavisnika i na drugim lokacijama, koji imaju istovetan cilj.

(Ona.rs)