Crkva čiji ulaz čuvaju dve vojničke statue važi za jednu od najstarijih u Beogradu
Simbolično te dve statue predstavljaju srpskog vojnika iz perioda srednjeg veka i tokom Balkanskih ratova
Crkva posvećena Presvetoj Bogorodici nadvisuje kapelu Svete Petke. Podno Zindan kapije, dominira tim delom Beogradske tvrđave, odakle se pruža neverovatan pogled na beogradske reke.
Posebnu pažnju posetilaca crkve Ružice na Kalemegdanu privlače i dve statue, koje se nalaze na njenom ulazu. Ništa manje fascinantna nije ni fasada ove svetinje, koja je obrasla zelenilom.
Podignuta kao vojna crkva, Ružica je nastala najverovatnije na mestu nekadašnje svetinje, gde je kasnije bio magacin baruta.
Vojni hram na Kalemegdanu
Barutni magacin koji je ostao kao nasleđe nakon austrijske okupacije je u drugoj polovini 19. veka adaptiran, kako bi na njegovom mestu bio izgrađen vojni hram. Izuzev oltarske apside, tada je dograđen i zvonik, navodi “Beogradskatvrdjava”.
Smatra se da naziv crkve ima veze sa paganskim praznikom, poznatim pod nazivom Rozalije. Svi koji bi učestvovali u toj svetkovini bili bi posipani ružinim laticama, te otuda i naziv samog praznika. Budući da se i hrišćanski praznik Svete Trojice proslavljao u približno isto vreme, u periodu srednjeg veka su brojne crkve tada podignute nosile isti naziv kao i ona u Beogradskoj tvrđavi.
Najstarija beogradska svetinja
Iako nema preciznih podataka o vremenu nastanka crkve Ružica, smatra se najstarijom svetinjom na području Beograda, navodi “Vikipedia”.
Tokom 15. veka u njoj su bile pohranjene i mošti Svete Petke. Dva veka nakon toga je prvobitna svetinja porušena, ali je vrlo brzo obnovljena. Kasnije je to zdanje pretvoreno u magacin baruta, da bi vojna crkva postala tokom 19. veka.
Mada, iako su primarno vojnici dolazili na bogosluženja, bilo je prisutno i građanstvo.
Zanimljiv ulaz u svetinju
I sama unutrašnjost ovog zdanja je neobična, ali je mnogo interesantniji ulaz u crkvu Ružica, budući da se tu nalaze i dve statue.
Arhitekta Nikola Krasnov ih je osmislio kada je bio angažovan na obnovi crkve 20-ih godina prošlog veka. Simbolično te dve statue predstavljaju srpskog vojnika iz perioda srednjeg veka i tokom Balkanskih ratova, navodi “Beogradskonasledje”.
Unutrašnjost crkve ništa manje nije interesantna. Tim pre što su dva polijeleja (svećnjaka) izrađena od različitih vrsta oružja i municije, dok je ikona Rođenja Bogorodice izlivena od “zaostalog ratnog materijala”. Isti materijal je korišćen i za izradu čiraka, koji se nalaze u crkvi i ikone posvećene Svetom Georgiju.
Kada su srpski vojnici tokom Velikog rata napuštali Bizertu u Tunisu, te se vraćali u svoju otadžbinu, sa sobom su poneli i šest ikona. Dve od njih se i danas čuvaju u crkvi Ružica na Kalemegdanu.
(Ona.rs)