Srpski srednjovekovni manastir naziv nosi po najuzvišenijem i najlepšem osećanju

Smatra se da je manastir Ljubostinja izgrađen neposredno pred početak Kosovske bitke, a za godinu gradnje se uzima 1388. i to period pred sam kraj godine

Iako postoje tri tumačenja naziva srpskog srednjovekovnog manastira Ljubostinja, koji se nalazi podno Gledićkih planina, u neposrednoj blizini Trstenika, jedno od njih preovlađuje.

U njemu su glavni akteri ćerka Jug Bogdana, mlađana Milica i Lazar, iz porodice Hrebeljanović, potonji vladar Srbije.

Preporučujemo

Najstarije predanje veli da se baš na mestu, na kome se danas nalazi srpski manastir Ljubostinja, na saboru za Svetog Iliju, srelo dvoje mladih i da su se jedno u drugo zaljubili na prvi pogled. Otuda potiče i naziv manastira, koji je skovan od dva termina i slobodno se prevodi kao mesto ljubavi, odnosno mesto gde se ljubav rodila, ističe „Vikipedija“.

I dok drugo predanje naziv manastira dovodi u vezu sa sa ljubavlju prema podvižničkom životu, treće ga vezuje za toponim "ljupka stena", budući da je svetinja smeštena podno vrha Samar na Gledićkim planinama. No, bilo koje tumačenje da se prihvati kao jedino tačno, nema spora da je ljubav, kao najuzvišenije i najlepše osećanje, utkana i u naziv ove srednjovekovne svetinje, koja je tokom istorije igrala značajnu ulogu.

Kneginjina zadužbina

Smatra se da je manastir Ljubostinja izgrađen neposredno pred početak Kosovske bitke, a za godinu gradnje se uzima 1388. i to period pred sam kraj godine.

Nedugo nakon završetka jedne od najznačajnijih bitaka u srpskoj istoriji, kneginja Milica se povlači u svoju zadužbinu i u njoj živi sve do kraja ovozemaljskog života. Društvo joj pravi supruga despota Uglješe Mrnjavčevića, despotica Jelena, ali i supruge mnogih srpskih ratnika stradalih na Kosovu.

Izuzev drugovanja, žene koje su boravile u Ljubostinji aktivno su učestvovale i u radu prepisivačke škole u ovoj svetinji, što je izuzetno značajno za očuvanje mnogih rukopisa iz tog doba.

Unikatna arhitektura Ljubostinje

Građen u moravskom stilu srpske arhitekture, ovaj manastir je specifičan i po kombinaciji sa elementima islamske arhitekture, ali i arhitekture koja se vezuje za mletačku gotiku.

Ono što je specifično kod Ljubostinje, manastira u kome se nalaze grobovi dve značajne žene iz tog perioda, kneginje Milice i despotice Jelene, odnosno monahinje Evgenije i monahinje Jefimije, jesu i rozete. Ovi ukrasi izrađeni od kamena imaju oblik ljiljana u cvatu, ali i oblike drugih biljaka, što se tumači kao simbol vegetacije prisutne u rajskom vrtu. Zato se smatra da je glavna crkva, koja je posvećena prazniku Uspenja Presvete Bogorodice, građena tako da bude prikazana kao deo rajskog vrta.

Danas je ovaj ženski manastir, koji se ujedno smatra i prvim takve vrste u srednjovekovnoj Srbiji, pod zaštitom nadležnih institucija kao spomenik kulture od izuzetnog značaja.

(Ona.rs)