Za gradnju ovog manastira zaslužna je Presveta Bogorodica: Na tom mestu se pre više od veka ukazala devojčici
Danas je to ženski manastir, iako je nedugo nakon osnivanja funkcionisao kao muški
Kada se pominju manastiri u Srbiji, nekako smo mahom navikli na to da znamo i ko su im bili ktitori. Ali jedan među njima je baš po tome neobičan.
Zahvaljujući legendi koja manastir prati, mogli bismo reći da je za njegovu gradnju zapravo zaslužna Presveta Bogorodica.
Pred sam kraj 19. veka, na dan 24. jula 1898. godine, tada trinaestogodišnja devojčica po imenu Milojka Jocić, zajedno sa sestrama obavljala je uobičajene radove u polju. Kada se odvojila od sestara, kako bi donela vodu, dogodilo se ono što je kasnije i dovelo do gradnje manastira Đunis.
Svetinja posvećena Bogorodici
Predanje koje je ostalo očuvano do današnjih dana vezuje se upravo za pomenuti dan i devojčicu koja je u to doba živela u Đunisu.
Kada je Milojka stigla do izvora vode, koji se nalazio u blizini polja na kome je radila sa sestrama, ugledala je Presvetu Bogorodicu.
Ne samo da je blagoslovila taj izvor, te navela da će voda pomagati mnogima, već je i rekla Milojki da njenu poruku prenese stanovnicima Đunisa. Prema Bogorodičinoj želji baš na tom mestu je trebalo da podignu crkvu.
Razbijeni krčag kao znak
Da bi tačno odredila na kom mestu treba da bude podignuta svetinja, Presveta Bogorodica je o kamen baš na tom mestu razbila krčag, navodi predanje.
Vrlo brzo su svi u selu i okolini znali za ukazivanje Bogorodice. No, iako su mnogi vernici dolazili na izvor, ne bi li pronašli utehu i spas, crkva decenijma nije izgrađena.
Prva svetinja od drveta izgrađena je, zapravo tek 1934. godine. Bila je posvećena prazniku Pokrova Presvete Bogorodice, baš kao i današnji manastir Đunis, koji je podignut čitva vek nakon što se Bogorodica ukazala devojčici.
Zapravo je godinu dana pre prvobitna svetinja, koja je bila izgrađena od drveta, porušena, da bi 1998. godine nikao današnji manastir. Simbolično, tačno stotinu godina nakon što se ukazala Presveta Bogorodica.
Nekoliko decenija docnije, 1964. godine je prvobitna crkva zvanično stekla status manastira. Od tada do danas manastir Đunis funkcioniše kao metoh obližnjeg manastira Svetog Romana. Danas je to ženski manastir, iako je nedugo nakon osnivanja funkcionisao kao muški.
(Ona.rs / „Putevimapravoslavlja“ / „Eparhijaniska“)