Mesto gde je kraljičina porodica sahranjena, a patrijarh Pavle ozdravio: Srpska svetinja o kojoj se malo zna

Na potezu između Gornjeg Milanovca i Čačka, u selu poznatom po frulašima nalazi se manastir, koji je na poseban način značajan za istoriju srpske crkve. Selo Prislonica nalazi se u podnožju planine Vujan, gde je i istoimeni srpski srednjevekovni manastir.

U vreme kada je osnovan, najverovatnije tokom 13. veka, današnji manastir Vujan nosio je naziv Obrovin. Istorijski podaci ukazuju na to da je funkcionisao kao metoh, odnosno posed manastira koji se nalaze na području Ovčarsko-kablarske klisure, budući da su ga podigli monasi tih manastira.

Tokom turske vladavine je prvobitna svetinja porušena. Ipak, vredni monasi su upravo na tom mestu podigli omanju crkvu od kamena. Međutim, ona nije dugo postojala, jer su pred kraj 16. veka i nju turski osvajači porušili.

Značajna relikvija

Kada je Nikola Milićević, čijem prezimenu je dodato Lunjevica, po selu iz koga potiče, odlučio da obnovi manastir, što se zbilo u prvim godinama 19. veka, otkrivena je i relikvija koja se smatra vrlo značajnom. Bila je to ploča od kamena, koja je sadržala informacije o prvobitnoj svetinji.

Pored toga što se, zahvaljujući toj ploči saznalo da je tu nekada postojala svetinja, takođe se došlo do saznanja da je prvobitni manastir bio posvećen Arhanđelu Mihailu, pa je i današnji manastir Vujan tom svetitelju posvećen.

Podsećanja radi, Nikola Milićević Lunjevica bio je deda, među narodom mahom omražene srpske kraljice Drage Mašin, supruge srpskog kralja Aleksandra Obrenovića. U manastirskoj crkvi je on i sahranjen 1902. godine, čemu svedoči i spomen ploča, na kojoj je navedeno da ju je podigla njegova unuka, tadašnja srpska kraljica. Osim Nikole Milićevića, u ovoj svetinji je sahranjena i Đurđija, njegova supruga, te jedan od vojvoda Prvog srpskog ustanka, Lazar Mutap. Takođe, u manastirskoj crkvi je i grob Hadži Josifa (Jovana) Miloševića, jednog od manastirskih starešina.

Budući da se grob monaha, čije je ime nepoznato, nalazi u crkvi posvećenoj Arhangelu Mihailu, to se on često pominje kao „Vujanski svetitelj“.

Staza srpskog patrijarha

Koliko je blagotvorna priroda koja okružuje manastir Vujan, ali i sama svetinja, jasno pokazuje i podatak iz života blaženopočivšeg patrijarha srpskog Njegove svetosti gospodina Pavla, u periodu kada je u ovoj svetinji boravio.

Zbilo se to 1946. godine kada mu je dijagnostikovana tuberkuloza, a prognoze o ozdravljenju nisu baš bile dobre. Međutim, nakon boravka u ovom manastiru, udisanja svežeg planinskog vazduha, šetnje šumovitim predelima planine Vujan i upijanja duhovne energije, potonji srpski patrijarh je bio izlečen.

Staza kojom je ova svetinja povezana sa Gornjom Trepčom, a kojom je i nekadašnji patrijarh tada hodio, danas nosi naziv „Staza patrijarha Pavla“ i smatra se svojevrsnim simbolom zdravlja i ozdravljenja, kako u fizičkom, tako i u duhovnom smislu.

Da bi se na neki način zahvalio za ozdravljenje od tuberkuloze, on je dao da se izradi krst od drveta, koji je darovao manastiru Vujan. Uz mošti „Vujanskog svetitelja“, te pomenutu kamenu ploču nekadašnjeg manastira, to je još jedna od značajnih relikvija koju ova svetinja čuva.

(Ona.rs / „Muzej Rudničko-takovskog kraja“ / „Manastiri.rs“ )

Pošaljite nam Vaše snimke, fotografije i priče na broj telefona +381 64 8939257 (WhatsApp / Viber / Telegram).

Povezane vesti

Ona.rs zadržava sva prava nad sadržajem. Za preuzimanje sadržaja pogledajte uputstva na stranici Uslovi korišćenja.