U selu koje je jedno od najviših na području ovog nacionalnog parka nalazi se i istoimena svetinja

Budući da se na nadmorskoj visini između 240 i 290 metara na Fruškoj gori, na području jednog od srpskih nacionalnih parkova, nalazi i selo Velika Remeta, to je u pitanju naselje čija je nadmorska visina jedna od najviših na tom području.

Teritorijalno ovo selo pripada Sremskom okrugu, odnosno opštini Irig i nadaleko je poznato po manastiru istoimenog naziva, posvećenom Svetom Dimitriju.

Preporučujemo

Mnoštvo je podataka o tome ko je podigao manastir Velika Remeta. Neki od njih su dokazivi, neki baš i ne. Ipak, ono što se često navodi kao validan podatak jeste da je srpski kralj Dragutim, iz dinastije Nemanjića zaslužan za podizanje ove fruškogorske svetinje.

Pretpostavlja se da je Veliku Remetu kao svoju zadužbinu ovaj srpski vladar podigao pred kraj 13. i u prvim godinama narednog veka. Međutim, prvi zvaničano zabeležen podatak o postojanju ove svetinje na Fruškoj gori datira iz druge polovine 16. veka.

Zvonik kao obeležje

Prvo ozbiljnije stradanje manastira Velika Remeta zabeleženo je na samom početku 18. veka. Vrlo brzo nakon toga usledila je i obnova.

Upravo u prvoj polovini tog veka ova svetinja dobija i zvonik. Građen u stilu baroka, zvonik ove svetinje ima čak šest spratova. I upravo zato se i ističe kao najviši zvonik među svim fruškogorskim svetinjama. Braća po imenu Andrej i Jakov Andrejević zaslužni su za gradnju ovog velelepnog zvonika.

Stradanje Velike Remete

Monasi iz različitih srpskih srednjevekovnih manastira često su tokom istorije spas tražili i pronalazili baš u Velikoj Remeti. Istorija beleži da su u toj svetinji boravili rakovički, ali i monasi šumadijskog manastira Voljavče.

Ipak, sve to nije sprečilo stradanje ove fruškogorske svetinje, koje je bilo možda i najteže u periodu Drugog svetskog rata. Mnoga blaga iz manastirske riznice tada su uništena ili pokradena. I kao da to nije bilo dovoljno, uništena je i crkva, dok su njeni ostaci korišćeni kasnije kao građevinski material.

I mada je krajem minulog veka počela značajnija obnova ove fruškogorske svetinje, nedugo nakon završetka Drugog svetskog rata, ona je korišćena u posve drugačije svrhe. Tačnije, tadašnje komunističke vlasti u tom periodu donose odluku da obnovljene konake pretvore u odmaralište namenjeno jugoslovenskim mališanima.

(Ona.rs / “Opština Irig” / “TO Grada Novog Sada” )